Gaza czeka na przełom. Im dłużej trwa konflikt, tym więcej słychać rad

Katarscy, a także amerykańscy mediatorzy są dobrej myśli.

Jesteśmy blisko, tak premier Kataru Mohammed bin Abdulrahman Al Thani mówi o negocjacjach w sprawie uwolnienia części z przeszło dwustu zakładników, których Hamas porwał półtora miesiąca temu. W zamian Izrael – w październikowym ataku zginęło ponad 1,2 tys. osób, w większości obywateli izraelskich – miałby zgodzić się na krótkie zawieszenie broni. Katarscy, a także amerykańscy mediatorzy, są dobrej myśli. Al Thani twierdzi, że do ustalenia pozostały tylko pewne drobiazgi praktyczne. Jednak premier Izraela Beniamin Netanjahu nadal podbija stawkę, na porozumienie się nie zgadza, a jego armia na terenie Gazy prze bez dłuższych pauz w ofensywie odwetowej.

Intensywne działania zbrojne prowadzone są na terenie gazańskich placówek medycznych. Mimo kilku dni walk w szpitalu Al-Szifa, największym w Gazie, Izraelowi nie udało się dostarczyć przekonujących dowodów, że w podziemiach znajdowało się centrum dowodzenia Hamasu. Według izraelskiego wojska miałyby na to wskazywać zdjęcia ufortyfikowanego tunelu, przechwyconej na miejscu broni i dwójki domniemanych rannych zakładników, dostarczonych do Al-Szify. Szpital nie jest w stanie funkcjonować, ma być opuszczony. Udało się wywieźć stamtąd do szpitala w Rafah 31 wcześniaków, choć ośmioro niemowląt nie doczekało ewakuacji. Szef Światowej Organizacji Zdrowia dr Tedros uznaje pracowników służby zdrowia w Gazie za prawdziwych bohaterów.

Równolegle armia izraelska prowadzi działania przeciw Hezbollahowi w Libanie i coraz mocniej nakręca się spirala brutalności przeciw Palestyńczykom na Zachodnim Brzegu, terytorium zarządzanym przez Autonomię Palestyńską. Arabscy mieszkańcy są tam atakowani i przez wojsko Izraela, i izraelskich osadników. Ci mają nadzieję, że przemocą zmuszą palestyńskich sąsiadów do ucieczki, a wojna z Hamasem pomoże ugruntować żydowskie roszczenia do terytoriów w ostatnich latach intensywnie kolonizowanych.