Tegoroczne zbiory oliwek w Judei i Samarii zakończone zostały sukcesem: palestyńscy właściciele plantacji, przetwórcy i cała branża uzyskali w sezonie 2008/2009 dochód 140 mln dol.”. Ten komunikat, przesłany zagranicznym dziennikarzom akredytowanym w Izraelu, nie pochodzi ani z ministerstwa rolnictwa, ani z palestyńskiej Izby Handlowej. Jego autorem jest rzecznik armii izraelskiej. Kto nie zna meandrów życia na Zachodnim Brzegu, zdziwi się: od kiedy to wojsko, zwykle zasypujące media wiadomościami o działaniach przeciw terrorystom, troszczy się o palestyńską gałązkę oliwną? Ano od czasu, gdy zaczęło tracić grunt pod nogami. Rzeczywista władza państwa na terenach okupowanych pomału, lecz skutecznie przechodzi w ręce fanatycznych osadników.
Doroczne zbiory oliwek dały przykład przewagi bezprawia nad porządkiem publicznym. Co noc bandy uzbrojonej młodzieży – zamieszkującej nieistniejące oficjalnie (ponieważ niezaznaczone na żadnej mapie) osiedla – podpalały, ścinały, a nawet wykorzeniały stuletnie drzewa oliwne rosnące na prywatnej ziemi rolników palestyńskich. Każdy, kto próbował im przeszkodzić, trafiał do szpitala. Fanatycy twierdzą, że stwórca nadał tę ziemię narodowi, którego są potomkami. Jaką wagę mają zapisy własności w księgach wieczystych wobec reprezentowanej przez nich woli Najwyższego?
Dopiero ostatniej jesieni, po wielu latach tolerowania politycznego chuligaństwa i zwykłego bezprawia, armia i policja otrzymały rozkaz ochrony palestyńskich rolników. Stąd ten zaskakujący komunikat dla prasy. Niestety, niemal we wszystkich innych dziedzinach zarówno armia okupująca Zachodni Brzeg, jak i politycy, którzy ją tam wysłali, są w defensywie wobec nielegalnego osadnictwa.