Po sposobie przeprowadzenia operacji widać, że atakowali zawodowcy, po przeszkoleniu wojskowym. Celem były dwa luksusowe hotele w Bombaju, ale wcześniej podłożono ładunki wybuchowe w 11 ważnych miejscach dookoła centrum, w tym w ośrodku kultury chasydzkiej Chabad Lubawicz. Bitwa z zamachowcami trwała trzy dni, zginął w niej dowódca stanowych oddziałów antyterrorystycznych. Co robił na pierwszej linii?
W ataku zginęło co najmniej 195 osób, w tym 22 cudzoziemców. Ale ofiar miało być znacznie więcej. Jak twierdzi ocalały zamachowiec, terroryści planowali zgładzić 5 tys. osób, a hotel Taj miał lec w gruzach, jak wieże World Trade Center w Nowym Jorku. W operacji wzięło udział kilkudziesięciu napastników, 9 z nich zabito w hotelu Taj, reszta uciekła. Ilu policjantów i komandosów straciło życie, dowiemy się może za kilka dni. W Indiach takich danych się nie ujawnia, a jeśli już, to oficjalną liczbę trzeba mnożyć przez pięć.
Cel: Bombaj
Dlaczego terroryści wybrali Bombaj? Bo to gospodarcza stolica Indii. Indie rozwijają się nieprawdopodobnie szybko, idą tuż za swoim sąsiadem, Chinami, z którym rywalizują od kilku tysięcy lat. Bombaj to jedno z centrów azjatyckiego biznesu, równie ważne jak Hongkong, Szanghaj, Singapur czy Seul. Tak jak Nowy Jork jest symbolem pierwszego świata, tak Bombaj można uznać za ikonę drugiego, któremu islamscy fundamentaliści urządzili powtórkę z 11 września 2001 r.
W Bombaju mieszkają zarówno żebracy i trędowaci, jak i maharadżowie przemysłu, wśród nich Ratan Tata, ten od samochodów Tata, właściciel sieci luksusowych hoteli Taj, nazwanych tak od słynnego Taj Mahal, grobowca w Agrze.