Kawiarnia literacka

Żeby własna matka na starość cię nie poznawała, żeby cię traktowała jak kolejną służkę do pomocy – jakie to straszne!

Kawiarnia literacka

Kiedy się kocha, trzeba odjechać” – pisał Blaise Cendrars i pisał świetnie, bo to jedna z tych fraz, w których poezja (jak w „jest tylko Beatrycze. I właśnie jej nie ma” Lechonia) rozkłada na łopatki logikę; wieloznaczność i sensy ukryte, intuicyjne, niejasne, radzą tu sobie ze zdrowym rozsądkiem.

Kawiarnia literacka

Katolicyzm i protestantyzm podzieliły na początku renesansu Europę tak dokładnie, tak się w nasze obyczaje wryły, że kiedy usłyszałem od znajomego Szwajcara, że „kawa jest bardziej protestancka, a herbata katolicka”, w ogóle się nie zdziwiłem.

Kawiarnia literacka

Idzie sobie wystrojona dziewczyna na swój własny ślub, zaproszenia rozesłane, sukienka przygotowana. Nawet brat ma przyjechać z Warszawy.

Kawiarnia literacka

Z restauracji wychodzi starsza, otyła jejmość. Idzie wolno, wspiera się o balkonik, ostrożnie stawia zdeformowane stopy, przelewa się z nogi na nogę.

Kawiarnia literacka

Mniej więcej od czasów Sokratesa wiadomo, że cytat pomaga żyć.

Kawiarnia literacka

Pośród różnych moich wstydliwych przyjemności czytelniczych niepoślednie miejsce ma czytanie listów do redakcji.

Kawiarnia literacka

Felietoniści powinni uważać na to, co piszą. David Van Reybrouck, felietonista dziennika „Le Soir”, napisał rok temu, że obywatele powinni wziąć sprawy w swoje ręce, bo wybrani przez nich rządzący sobie z tym zadaniem nie radzą. Dziś David organizuje pospolite ruszenie.

Kawiarnia literacka

Żyjemy w kulturze szczupłego ciała i zgrabnej sylwetki. Jak się nie uprawia sportu, to tak, jakby się nie znało wina Pugnitello lub czerwonej podeszwy Louboutina.

Kawiarnia literacka

Siedzę w Brukseli na miesięcznym stypendium i Polska, poza placówkami dyplomatycznymi oraz pewnym Carrefourem, wydaje mi się czymś bardzo odległym.