Nastula idzie się bić

312 wygranych z rzędu walk, złote medale na olimpiadzie w Atlancie, mistrzostwach świata, Europy i Polski. Jednak dwa lata po zakończeniu kariery zawodniczej Paweł Nastula szuka nowych wyzwań, przygotowując się do startu w Japonii w zawodach wszechstylowej walki wręcz.

Pogoda na pięści

Sporty walki znów stały się w Polsce bardzo modne. Szczególnym zainteresowaniem cieszą się kursy stylów i systemów zabójczo efektywnych: tajskiego boksu, brazylijskiego ju-jitsu, izraelskiej Krav Magi, rosyjskiego sambo.

Walki bez reguł. Gdy zawodnikom się nie przypomni, nie wiedzą, czego nie wolno

Każdy turniej walk bez reguł swoje reguły jednak ma. Nigdzie nie wolno bić w kręgosłup, w pachwinę, palcami w oczy, pluć i ciągnąć za włosy. W moskiewskim Pankrationie wolno bić z głowy, a w petersburskim M 1 nie. Gdzieś można łokciem, a gdzieś tylko przedramieniem, czasem nie można skopać leżącego.

Brazylijski zbójnicki

Węgajty – mazurska wioska ledwie stuosobowa. Chłopcy z zakapiornej warszawskiej Pragi ćwiczą razem z dzieciakami ze wsi capoeirę – sztukę walki brazylijskich niewolników. – Ale ładnie się gimnastykują! – zachwyca się zza płotu tęga sąsiadka. – Pierdoły jakieś – ripostuje sąsiad.

Kolos szuka bodźca

O Rafale Kubackim, mistrzu świata w judo, co kilka lat zaczyna się mówić, że marnuje możliwości dane mu przez naturę. Wtedy Kubacki zdobywa tytuł mistrza świata w najtrudniejszej kategorii open i krytycy na jakiś czas milkną. Kiedy Jerzy Kawalerowicz powierzył mu rolę Ursusa w „Quo vadis” według powieści Henryka Sienkiewicza, znów podniosły się głosy, że byłoby lepiej, gdyby Kubacki skoncentrował się na przygotowaniach do wrześniowej olimpiady w Sydney.

Stój nieruchomo jak góra

Zanim zaczniesz ćwiczyć tai-chi, stań prosto twarzą ku północy. Trzymaj głowę, szyję i tułów w jednej linii, prostopadle do ziemi, ale tak rozluźnione, jak tylko potrafisz. Wystrzegaj się świadomej mimiki i opróżnij umysł z myśli. W rezultacie twoja twarz przybierze wyraz pogody, symbolizujący stan wu-chi.