Wybory do Sejmu i Senatu odbędą się – tak jak chciał prezes PiS i zarządził prezydent – 13 października. Nie udało się utrzymać Koalicji Europejskiej, do Sejmu ugrupowania opozycyjne wystartują osobno jako Koalicja Obywatelska, Lewica (SLD, Wiosna i Razem) oraz PSL-Koalicja Polska. Od dawna mówiło się jednak o pomyśle wystawienia wspólnej listy do Senatu. Po co? W jednomandatowych okręgach dużo łatwiej będzie pokonać przedstawicieli PiS, jeśli opozycję będzie reprezentował jeden kandydat.
Czytaj też: Listy PiS do Sejmu i Senatu, czyli spryt prezesa. Są niespodzianki
Jeszcze parę nazwisk do ustalenia
„Stawką jest ok. 30 mandatów, które partia władzy może dodatkowo zdobyć, jeżeli rozproszą się głosy opozycyjnego elektoratu – analizował kilka dni temu na Polityka.pl Rafał Kalukin. – W ostatnich dniach Czarzasty coraz natarczywiej domagał się od Koalicji Obywatelskiej podjęcia rozmów, aż miało dojść do pierwszego spotkania z reprezentującymi Koalicję Obywatelską Jackiem Karnowskim (prezydentem Sopotu) i Zygmuntem Frankiewiczem (prezydentem Gliwic). Fakt, iż Grzegorz Schetyna oddelegował do tych rozmów akurat samorządowców, raczej niespecjalnie dbających o ciasne partyjne pryncypia, daje szansę na porozumienie. Podobnie jak to, że roszczenia Lewicy ponoć nie są wygórowane i wystarczy jej raptem siedmiu własnych kandydatów”.
Według „Wyborczej” w ten weekend doszło do porozumienia, a w rozmowach mieli uczestniczyć także Marek Balt z SLD, Piotr Zgorzelski z PSL oraz Krzysztof Gawkowski z Wiosny. „Usiedliśmy do stołu. Nie było partyjnego podziału okręgów, w każdym decydowała siła nazwiska i to, na czyje wsparcie może liczyć kandydat. Mamy jeszcze do ustalenia dosłownie parę nazwisk, ale i to rozwiążemy” – dziennik cytuje jednego z uczestników negocjacji. Ta sama osoba dodaje, że chodzi np. o okręg obejmujący Dąbrowę Górniczą, gdzie SLD ponoć nie chce się zgodzić na kandydaturę Zbigniewa Podrazy, byłego lewicowego prezydenta tego miasta, bo wcześniej zgodził się startować jako kandydat Koalicji Obywatelskiej.
Czytaj też: PiSancjum. Tak dygnitarze partii Kaczyńskiego korzystają z przywilejów
Sejm może wasz, ale Senat nasz
Ewa Siedlecka pisała w lipcu w „Polityce”: „Może i wasz Sejm, ale nasz Senat – takie hasło pojawia się w kręgach opozycyjnych po przegranych wyborach. Miałaby się powtórzyć historia sprzed 30 lat, kiedy zjednoczona solidarnościowa opozycja obsadziła 99 miejsc w stuosobowym Senacie, podczas gdy w Sejmie większość miały siły dawnego reżimu”. Co najmniej na powtórkę tego scenariusza liczy dzisiejsza opozycja.