Kryzys w polskiej armii służy opozycji. Powodów do radości jednak nie ma

11 października 2023

Czy dymisja szefa sztabu generalnego Wojska Polskiego oraz dowódcy operacyjnego WP może zaniepokoić Polaków na tyle, by niektórzy odwołali swoje wyborcze poparcie dla PiS? Roman Bosiacki / Agencja Wyborcza.pl

Awantura wokół dymisji najważniejszych dowódców WP z pewnością nie przysporzy głosów partii Jarosława Kaczyńskiego. I jest to dobra wiadomość dla opozycji. Lecz sprawa jest poważna i swą powagą daleko wykraczająca poza kontekst wyborczy.

Polska jest krajem, w którym nic już nikogo nie dziwi. Niemal codziennie dzieją się rzeczy niesłychane i skandaliczne, którym przyglądamy się bezradnie. A nasza bezradność tylko ośmiela rządzących. Nie ma już chyba niczego, co zdołałoby ich pogrążyć w oczach ich wyborców. I to im całkowicie wystarczy. Czy dymisja – na pięć dni przed wyborami – szefa sztabu generalnego Wojska Polskiego gen. Rajmunda Andrzejczaka oraz dowódcy operacyjnego WP gen. Tomasza Piotrowskiego może zaniepokoić Polaków na tyle, by niektórzy odwołali swoje wyborcze poparcie dla PiS? Pewnie będą tacy, choć liczne przykłady skandali, które spłynęły po PiS jak po (excuez le mot) kaczce, każą zachować umiar w tych nadziejach. Skoro jednakże liczy się każdy głos, to opozycja byłaby nieroztropna, nie próbując tego wykorzystać.

Donald Tusk o kryzysie generalskim

Owszem, Donald Tusk wystąpił na tle flag z bardzo sążnistym przemówieniem (nazwanym potem przez Morawieckiego „żałosną inscenizacją”) i można je traktować jako próbę politycznego zdyskontowania dramatu, jaki dzieje się wokół naszej armii. Byłoby jednak niesprawiedliwością sprowadzać to wszystko do kampanii wyborczej. Słowa byłego premiera, słowa poważne i smutne, musiały paść, jeśli nadal pretenduje on do przewodzenia polskiemu państwu. Mówił: „Polską wstrząsnęła dziś informacja o złożeniu dymisji przez szefa sztabu generalnego, pana gen. Rajmunda Andrzejczaka i dowódcę operacyjnego sił zbrojnych, pana gen. Tomasza Piotrowskiego. Przed chwilą otrzymałem informację o dymisjach kolejnych dziesięciu oficerów dowództwa generalnego.

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.