Hindusi od Wawrzyka, czyli afera wizowa pod lupą komisji śledczej. PiS gra w pomidora

27 lutego 2024

Posiedzenie komisji śledczej w tzw. aferze wizowej Sławomir Kamiński / Agencja Wyborcza.pl

Tak to już bywa w sądach i przed komisjami śledczymi, że winowajcy albo dużo „śpiewają”, albo grają w „pomidora”. A PiS nie zapłacił jeszcze całej „ceny wizerunkowej” za aferę wizową. Widać, że będzie dla niego szalenie kosztowna.

Bollywood to swego rodzaju indyjska podróbka amerykańskiego Hollywood. Dzięki aferzystom z PiS i okolic sam doczekał się podróbki godnej filmu klasy B. Oto w wyniku nacisków z MSZ grubo ponad stu obywateli Indii miało bezpodstawnie otrzymać wizy uprawniające do jednorazowego lub wielokrotnego wjazdu do strefy Schengen, podszywając się pod filmowców kręcących zdjęcia w naszym kraju.

W końcu takie wizy wydano kilkudziesięciu osobom. W rzeczywistości nie byli to żadni filmowcy, a wizy otrzymali najpewniej za łapówki dzięki pośrednikom organizującym kilkuetapowy kanał przerzutowy na Zachód. Jeden z Hindusów miał zdradzić polskiemu konsulowi, że chodziło o kwotę 10–17 tys. euro. Tyle kosztowało zapewne przedostanie się do Europy, lecz większość udawała się do Wielkiej Brytanii i USA, co musiało kosztować kolejne tysiące.

Opiekunem całej grupy „filmowców”, zabiegającym o wydanie wiz (których na początku – dzięki czujności urzędników konsularnych – wszystkim odmówiono), był bliski współpracownik ministra Piotra Wawrzyka, złote dziecko PiS Edgar Kobos, którego prokuratura oskarża dziś (na podstawie prowokacji policyjnej) o przyjmowanie łapówek.

Afera wizowa: przypadek urzędniczej etyki

Na tę iście filmową okoliczność sejmowa komisja zajmująca się aferą wizową („badaniem legalności, prawidłowości oraz celowości działań, a także zaniedbań i zaniechań w zakresie legalizacji pobytu cudzoziemców na terytorium RP w okresie od dnia 12 listopada 2019 r. do dnia 20 listopada 2023 r.”) przesłuchała we wtorek 27 lutego byłego konsula generalnego RP w Mumbaju Damiana Irzyka oraz nadal pełniącego funkcję wicekonsula w tymże konsulacie Mateusza Reszczyka.

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.