Bez litości – tak Chiny traktują Ujgurów i inne muzułmańskie mniejszości

25 listopada 2019

Robotnicy przechodzą obok ogrodzenia, które jest oficjalnie znane jako centrum kształcenia umiejętności zawodowych w Dabancheng. Thomas Peter/Reuters / Forum

Ogromny wyciek tajnych państwowych dokumentów odsłonił skalę chińskiego terroru wobec wyznawców islamu. Pekin stworzył dla nich sieć obozów reedukacyjnych, w których zamkniętych zostało już ponad milion osób.

Prześladowanie przez Komunistyczną Partię Chin zamieszkujących Państwo Środka mniejszości muzułmańskich jest faktem powszechnie znanym, monitorowanym od lat przez ONZ i organizacje pozarządowe. Represje dotyczą przede wszystkim Ujgurów, etnicznej mniejszości pochodzenia tureckiego, skupionej głównie w powierzchniowo ogromnym, choć relatywnie (do reszty Chin) słabo zaludnionym Autonomicznym Regionie Sinciang na północnym zachodzie kraju. Oni sami nazywają te rejony Wschodnim Turkiestanem i uważają, że powinny być niezależne od Pekinu. Według oficjalnych danych Ujgurów w Chinach jest ok. 10 milionów, chociaż Światowy Kongres Ujgurów, największa organizacja zrzeszająca i broniąca interesów tej grupy, jej całkowitą liczebność ocenia na potencjalnie nawet 2–3 razy większą.

Czytaj także: System zaufania w Chinach

Eliminacja tożsamości etnicznej Ujgurów trwa

Choć Ujgurzy zgodnie z prawem cieszą się statusem mniejszości etnicznej, w praktyce od lat są obiektem systemowych prześladowań ze strony ścisłego kierownictwa partii komunistycznej. O łamaniu praw człowieka w Sinciangu raportowały już wielokrotnie Amnesty International, Human Rights Watch i zagraniczne media. Z reguły były to jednak doniesienia o pojedynczych epizodach lub dających się zauważyć represjach – jak chociażby w 2017 r., kiedy ponad 200 ujgurskich studentów przebywających w Egipcie zostało aresztowanych bez powodu lub na podstawie fałszywych zarzutów.

Mateusz Mazzini

Socjolog, reporter, latynoamerykanista. Absolwent Uniwersytetu Oksfordzkiego, studiował też na Narodowym Uniwersytecie Walijskim, w Kordobie i Bilbao. Pisze o europejskiej skrajnej prawicy, populizmie, krajach Ameryki Łacińskiej, Globalnego Południa, wydarzeniach na Zachodzie i południu Europy. Nominowany do Grand Press 2020 w kategorii „reportaż prasowy”. Laureat dziennikarskich stypendiów przyznawanych przez „Deutsche Welle”, Balkan Insight i Balkan Investigative Reporting Network. Autor książki „Koniec tęczy. Chile po Pinochecie”. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą”, „Polityką” i „Przeglądem”, publikował też m.in. na łamach „Washington Post”, „Foreign Policy”, „El País" i „Foreign Affairs”. W TVP World prowadzi „Wider View”, cotygodniowy program o sprawach międzynarodowych.