431. dzień wojny. Atak na skład paliw w Sewastopolu. Ukraińcy wyciągają wnioski z historii
Na frontach większych zmian nie ma. Z Bachmutu doniesiono o przesunięciu się Rosjan na zachód w południowej części trzymanej przez obrońców miejskiej enklawy, wielkości stanowiącej ok. 10 proc. całości miasta. Według samego Prigożyna jego najemnicy posunęli się nieco ponad 100 m, co okupiono stratą 94 zabitych. Zakładając, że z Bachmutu do Kijowa jest prawie 580 km, a Rosjanie potrzebują dwóch zabitych na 3 m zajętego terenu, to by dojść do Kijowa, potrzebowaliby ok. 387 tys. zabitych. Czyli bez kolejnej fali mobilizacji ani rusz.
Natomiast prowadzone ze zwykłą siłą ataki pod Kreminną i pod Donieckiem nie przyniosły Rosjanom rozstrzygnięcia. Jednocześnie zaczęło się ostrzeliwanie rosyjskich obiektów tyłowych pociskami HIMARS, tak w obwodzie ługańskim, jak i zaporoskim. Według ukraińskiego dowództwa trafiono stanowisko dowodzenia 19. Woroneżsko-Szumplińskiej Dywizji Zmechanizowanej z 58. Armii Południowego Okręgu Wojskowego. Stanowisko to znajdowało się ok. 14 km na północ od miasta Tokmak.
Atak na sewastopolski skład paliw
Nad ranem 29 kwietnia 2023 r. doszło do ataku na port w Sewastopolu. Najprawdopodobniej w ataku użyto 10 chińskich dronów średniej wielkości, które trafiły w wielki skład paliw w Zatoce Kozackiej. Wybuchł olbrzymi pożar, którego gaszenie trwało wiele godzin. Do gaszenia użyto nie tylko licznych jednostek straży pożarnej z jej wozami bojowymi, ale też – i tu ciekawostka – co najmniej jednego pociągu strażackiego z czterema cysternami na pianę oraz dwoma specjalnymi wagonami z armatkami pianowymi o sporym zasięgu.