Słowo „bilion” w języku polskim i we wszystkich krajach stosujących tzw. długą skalę (większość świata) oznacza liczbę jeden i dwanaście zer. Anglosasi mają inaczej, tam „bilion” oznacza nasz miliard, czyli jeden i dziewięć zer. Teraz mówimy więc o jedynce i dwunastu zerach.
Choć więc „bilion” to liczba niepojęta dla większości ludzi, staje się powoli punktem odniesienia dla wycen giełdowych na Wall Street (dolary) i może się stać już standardową miarą koncentracji bogactwa. Wartość dużych firm z branży AI coraz częściej przekracza bilion dolarów. Żeby kupić całą Nvidię, słynnego producenta półprzewodników (gdyby ktoś chciał ją sprzedać), trzeba dziś zapłacić już ponad 4 bln dol. Kolejny rekord padł w listopadzie, gdy akcjonariusze Tesli zatwierdzili przyznanie swojemu prezesowi Elonowi Muskowi biliona dolarów w formie udziałów w ciągu najbliższych pięciu lat, w zależności od wyników.
Jako ludzkość do tych bilionów doszliśmy stosunkowo niedawno. W 1987 r. budżet Stanów Zjednoczonych pierwszy raz przekroczył bilion dolarów (w ich nomenklaturze „trylion”). Ówczesny prezydent Ronald Reagan uświadomił Kongresowi, że „taka suma stanowiłaby stos banknotów tysiącdolarowych rozciągający się na 100 kilometrów”. We wrześniu 2008 r. w związku z kryzysem finansowym straty na Wall Street pierwszy raz przekroczyły bilion dolarów. W 2018 r. wartość biliona dolarów jako pierwsze dwie firmy osiągnęły Amazon i Apple.
W nowym roku „bilion” może też odmienić Polskę. Dzięki wysiłkom swoich przedsiębiorczych obywateli, wsparta unijnymi funduszami, z silnym eksportem przemysłowym, w minionym wrześniu pod względem produktu krajowego brutto Polska przekroczyła – według Międzynarodowego Funduszu Walutowego – symboliczny próg biliona dolarów, dołączając do grona 20 największych gospodarek świata.