Szukana fraza:Andrzej Celiński
Andrzej Celiński
-
Świat
To dzięki niemu Ameryka zweryfikowała swą postawę wobec polityki wschodniej
Uważał się za Amerykanina, ale to było po prostu świadectwo Jego wielkiej lojalności.
Andrzej Celiński27.05.2017 -
Kraj
Żeby zapobiec katastrofie, trzeba w 2019 r. odsunąć PiS od władzy. W trzech krokach
Samo krzyczenie jedynego hasła, które pozostało w repertuarze („Precz z Kaczyńskim”), z pewnością nie wystarczy.
poczuwa się do specjalnie wyrafinowanej i szczególnie głębokiej odpowiedzialności za dobro wspólne. Chyba że te szeregi maszerujących w rytm słów księdza Międlara do białostockiej katedry narodowców uznać za sukces wychowania obywatelskiego. (...) Ciąg dalszy na blogu Emerytowany Demokrata Andrzeja Celińskiego.
Andrzej Celiński08.05.2017 -
Kraj
Tydzień w polityce
Odwołano wiceministra spraw zagranicznych odpowiedzialnego za współpracę z Komisją Wenecką. Jej zaproszenie było więc błędem.
, może liczyć na repetę? *** Andrzej Celiński – socjolog, polityk, w PRL działacz opozycji. Były senator (I i II kadencji) i były poseł (II, IV, VI); minister kultury w rządzie Leszka Millera (2001–02). Współtworzył Socjaldemokrację Polską, później związał się z Partią Demokratyczną – demokraci.pl, której w latach 2012–15 przewodniczył. Obecnie bezpartyjny. Autor bloga „Emerytowany demokrata” (celinski.blog.polityka.pl).
Andrzej Celiński20.09.2016Polityka 39.2016 (3078) z dnia 20.09.2016; Komentarze; s. 9Oryginalny tytuł tekstu: „Niekończące się wzmożenie” -
Kraj
Tydzień w polityce
Za przyzwoleniem, a nawet poparciem Kościoła oblepia nas nieznośne kłamstwo. Jest ono gorsze od przestępstwa rządu wobec prawa, gorsze niż łamanie sądu konstytucyjnego.
naszej. Mówi wprost. Spacerkiem. Bez napięcia. Swoimi łagodnymi oczami omiatając pierwsze rzędy krzeseł. *** Andrzej Celiński – socjolog, polityk, w PRL działacz opozycji. Były senator (I i II kadencji) i były poseł (II, IV, VI); minister kultury w rządzie Leszka Millera (2001–02
Andrzej Celiński02.08.2016Polityka 32.2016 (3071) z dnia 02.08.2016; Komentarze; s. 10Oryginalny tytuł tekstu: „Dziwny tydzień”