Pięć lat temu wyjaśniła katastrofę smoleńską, dziś stała się jednym z głównych wrogów PiS. W wojsku i instytucjach państwowych od miesięcy trwa polowanie na komisję Millera. Teraz wchodzi w nową fazę.
Co się dzieje z PiS po niespełna roku u władzy? Ze słów Jarosława Kaczyńskiego wynika, że sytuacja jest niepokojąca.
Rozmowa z Pawłem Świebodą, wicedyrektorem Centrum Europejskiej Strategii Politycznej, wewnętrznego think tanku Komisji Europejskiej, o problemach Unii po Brexicie i kłopocie, jaki ma z Polską.
Pewną okolicznością łagodzącą dla niemrawej opozycji jest to, że za władzą nie sposób dziś nadążyć.
Planowanych zmian w edukacji nie da się obronić – nawet jeśli uwierzyć w cele, którym mają służyć.
Odwołano wiceministra spraw zagranicznych odpowiedzialnego za współpracę z Komisją Wenecką. Jej zaproszenie było więc błędem.
Władza chce przekonać, że teraz to ona i jej zwolennicy stanowią główny nurt społeczny. Reszta to różnego rodzaju ekstremiści.
O tym, jak posłanki Nowoczesnej trafiły pod strzechy. I wszędzie ich teraz pełno.
O tym, jak słynny prokurator Zygmunt K. stał się zwykłym człowiekiem, ale w to nie uwierzył.
Ktoś uważa, że można mówić o jakiejś współwinie Kościoła za ludobójstwo Żydów? To znaczy, że jest wyznawcą nowej religii, wrogiej chrześcijaństwu. Religii Holocaustu.
Mimo spektakularnego sukcesu pod koniec wakacji, kiedy w klinice w Zabrzu przeszczepiono w ciągu 8 dni 9 serc, widać wyraźnie, że polska transplantologia dołuje. Czy nowelizacja ustawy transplantacyjnej zdoła uzdrowić sytuację?
Jan Pietrzak, satyryk, jako najnowsza historia Polski.
Nabrzmiewający od lat problem z dziką reprywatyzacją wybuchł i teraz trzeba to posprzątać.
Jak burmistrz pewnej gminy udał się w daleką podróż po antywirusa najlepszego na świecie.
Ideał polskiego przedsiębiorstwa to państwowa spółka z monopolistyczną pozycją, zarządzana ściśle według politycznych instrukcji. Polityków chętnych do przekazywania instrukcji nie brakuje. Gorzej z wykonawcami.
W Londynie ruszyło całodobowe metro, w Tokio można wreszcie tańczyć do rana, a w Amsterdamie pracuje nocny burmistrz. Witajcie w całodobowej ekonomii.
Jedna Rosja, partia władzy, nie powinna była się bać o wyniki wyborów z 18 września. Po co zatem ta pospieszna przedwyborcza rozprawa z Centrum Lewady – jedyną niezależną sondażownią?
Herbert Kitschelt, politolog, badacz zachodnich systemów politycznych, o tym, kto z kim musi się dogadać, żeby przetrwała demokracja.
Polityka Watykanu wobec Pekinu może przynieść odwilż w stylu kubańskim, ale dzieli katolików, nawet w samych Chinach.
Huma Abedin nie odstępuje Clinton ani na krok, towarzyszy jej w podróżach i nosi jej komórkę. Hillary nazywa ją drugą córką i jeśli wygra, zabierze ją na sam szczyt.
Komitet Obrony Robotników jako pierwszy zaproponował skuteczne metody kontestacji systemu komunistycznego.
Jeden z autorów przemówień dla amerykańskich polityków stwierdził: „W Waszyngtonie nie ma nic poważniejszego od bycia dowcipnym”. Humor odgrywał zawsze ważną rolę w kampaniach wyborczych w USA.
Odpowiednio zaprogramowana lodówka zrobi zakupy, robot odkurzy podłogę, a przeglądając się w lustrze, sprawdzimy kalendarz spotkań. Idea internetu rzeczy ucieleśnia się na naszych oczach. Czy rzeczywiście wszystko musi być w sieci?
Arrasy wawelskie mają ponad 450 lat, a wszystkim zależy, by żyły jak najdłużej. O to, w jakiej są kondycji i jak o nie dbać, zapytano chemików i fizyków. Po pierwszej serii badań wiadomo, że dobrze im na Wawelu, a brud nie jest ich najgorszym wrogiem.
Poruszający, głęboko autorskie dzieło, w którym autor, dokonuje swoistej ekspiacji za swój wcześniejszy film.
Film o przypadku zmuszającym do improwizacji i o pokrętnej logice miłości, której nie da się wyreżyserować.
Film trafi w gusta bardziej wyrafinowanych widzów.
Piękne songi i profesjonalizm oryginału sprawiają, że nie musimy niecierpliwie spoglądać na zegarek, choć o wzruszeniach, jakich dostarczał w oryginale choćby Garou, można zapomnieć.
Tym razem zapraszają aż 23 stołeczne galerie, z wyjątkowo zróżnicowaną ofertą artystyczną, od klasyków awangardy po szeroką reprezentację znanych lub dopiero przebijających się do świadomości widzów artystów młodszych pokoleń.
To nie jest nowy Houellebecq, najnowszy z tekstów pochodzi z 2008 r. Są tu felietony, recenzje, wywiady, odpryski, których nie włączył do swoich powieści.
Opowieść o życiu złamanym przez wykluczenie.
Przedstawione w książce zespoły Lemmy’ego – Hawkwind i Motörhead – to zupełne zaprzeczenie mitu młodzieńczej przyjaźni i lojalności, w co tak chętnie chcieliby wierzyć fani.
To nie płyta, to kawałek życia. Przekonywał o tym film „One More Time with Feeling”, który Nick Cave zaprezentował na całym świecie jednego wieczoru – w przeddzień premiery.
Kwintetowi Namysłowskiego wszystkie rytmiczne zawijasy przychodzą naturalnie, ale przy tym tą zakopianką jedzie nieco asekurancko, środkiem drogi.
Sinfonia Varsovia jest znakomitym interpretatorem tej muzyki.
Kiedyś tematem Szalonych Dni byli kompozytorzy i kraje, teraz hasła są szersze: w tym roku – Natura.
Rozmowa z Wojciechem Smarzowskim o jego filmie „Wołyń”.
Do Warszawy przyjedzie wielka latynoska diwa Susana Baca. Jej muzyka jest trochę jak kuchnia peruwiańska: wpływy zewsząd, a smak oryginalny.
Wystawa słynnej amerykańskiej malarki Georgii O’Keeffe w londyńskiej Tate Modern padła ofiarą politycznej poprawności. Czy może raczej niepoprawnej polityki kuratorki.
Z początku zwracałem uwagę na zabawne rozbieżności między czasami tamtymi a naszymi, ale zorientowałem się, że kryje się tam coś znacznie ciekawszego.
Kronika popkulturalna Kuby Wojewódzkiego.
Cofnęliśmy się w czasie?
Najsłynniejsza modelka erotyczna w historii Pamela Anderson zmienia front i własną piersią chce obronić świat przed zgubnym działaniem przemysłu porno.
W Parlamencie Europejskim przegraliśmy 160:510, na Łazienkowskiej polegliśmy 0:6. Szanse Polski i Węgier na kontrrewolucję kulturalną w Europie nie są dużo większe od szans Legii w Lidze Mistrzów.
Jestem wielkim zwolennikiem skłaniania młodych i starych do lektury.
W dołku mnie zagniotło i do teraz trzyma. A niby nic takiego.
W polskiej polityce przez lata dominowali spoceni mężczyźni w garniturach, ale obecnie śmiało wkroczyli do niej mężczyźni w samej bieliźnie.
PiS obiecało wyświetlić prawdę o tragedii smoleńskiej i obecnie prawda ta jest od kilku tygodni wyświetlana w kinach w postaci filmu „Smoleńsk” w reżyserii Antoniego Krauzego.
Mieli się wyprowadzić na swoje niezwłocznie; gdy tylko Warszawa się odbuduje; gdy dostaną przydział na spółdzielcze; gdy zdobędą kredyt na swoje. Mieszkają z obcymi ludźmi do dziś. I piszą, piszą, piszą.