Głównym przegranym afery Banasia jest Mariusz Kamiński i to on w „szanującym się państwie” powinien stanąć przed Sejmem oraz przed mediami.
Nie odpowiada mi stawianie na piedestał heroiczno-martyrologicznej wizji historii, w której Polacy mają już być nie tylko bohaterami, ale nawet ofiarą mają być największą i jeszcze być z tego dumni.
Ponieważ w cyrkach i w kabaretach obowiązuje już zakaz zatrudniania zwierząt, Sejm oczekiwał, że premier tylko wprowadzi 9 ocalałych drapieżników.
Już nawet nie można pobiegać ani poskakać, żeby za człowiekiem nie wlókł się chałat.
W kwietniu 1993 r., zaopatrzony w pistolet z tłumikiem, Janusz Waluś bestialsko zabija Haniego przed jego domem.
Czy w Polsce panują żydożercy? – zaprzeczam, panować nie panują, ale antysemici się trafiają, wystarczy zajrzeć do sieci albo poczytać „Gazetę Warszawską”.
W trwającej rozprawie z elitą widzę zazdrość, chęć rewanżu za oklaski, nagrody, Londyny, Frankfurty, Noble i Paryże.
Ostatnio słyszałem wypowiedź pewnego dygnitarza, że „zasadniczo w służbach nie ma już postkomunistów”. Jeżeli tak, to wszystko robią nasze bęcwały.
Ufam, że budowa nowej elity ekonomicznej tym razem nastąpi od fundamentów, a nie – jak w przypadku elity prawniczej – od komina.
Zmysł obserwacyjny, słuch, poczucie humoru, ironia i kpina, a nade wszystko własny język, własny ton, to broń pisarza.