Polskim emisariuszom nie wystarcza już argumentów do tłumaczenia, czemu rząd ma alergię na równość płci, ale tak, żeby nie powiedzieć tego wprost.
Na szczycie ONZ w Nairobi grupa państw, wśród których znalazła się Polska, odcięła się od stanowiska wspierającego m.in. gender czy przekrojową i dostosowaną do wieku edukację seksualną.
Grupę 15 parlametarzystek, które chcą tabliczek z żeńskimi końcówkami, skrytykowano za „językową inżynierię”. Wypomniano im też, że są ważniejsze sprawy niż polszczyzna. Na przykład długie kolejki do lekarzy.
Diabeł mieszka w Polsce i nazywa się Gender. O tym, jak Kościół i partia władzy postrzegają kobiety i ich społeczną rolę, pisze w swojej najnowszej książce „Spróchniały krzyż” Joanna Podgórska.
Miasta, samochody, terapie – cały niemal świat uszyto na miarę mężczyzn. Nie w przenośni, ale dosłownie – dowodzi Caroline Criado-Perez. I wywołuje na świecie niemałe zamieszanie.
Prezydent USA chce wprowadzenia nowej „ścisłej definicji płci” jako „biologicznego, niezmiennego stanu określonego przez narządy płciowe przy urodzeniu”. To początek nowej wojny o gender.
Przepychanki o talerze, zmywarkę, o to, kto przewinie dziecko. On chce to zrobić, ona nie pozwala. Bądź odwrotnie. Trzydziestolatki w związkach. Damsko-męski poligon doświadczalny.
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie ma zostać zmieniona zgodnie z przekonaniem, że to, co dzieje się w domu, jest święte i państwo nie powinno w to ingerować.
Przyjęło się, że płeć dziecka można rozpoznać po kolorze ubranka. Na ile jest to uprawnione i skąd wziął się podział na kolory zarezerwowane dla dziewczynek i dla chłopców?
Popularność dyskusji o lodówce i jej wnoszenie na dowolne piętro doskonale świadczą o wielkim problemie z feminizmem – w Polsce i na świecie.