Film: Bartosz Bielenia laureatem Paszportów POLITYKI

Za wielkie emocje pozwalające przeżywać dramaty ludzi takich jak my, za wyrażenie tego, co dla Polaków najboleśniejsze i najważniejsze, oraz za aktorstwo na najwyższym poziomie.

Już dziś rozdamy Paszporty POLITYKI 2019! Kim są nominowani?

Co łączy nominowanych w 27. edycji Paszportów POLITYKI? Talent – to oczywiste. Jak co roku szukamy jednak innych zbieżności i podobieństw.

Nominacja w kategorii Kultura cyfrowa: Aleksandra Jarosz

Nominację zapewniła jej gra przeglądarkowa „Fantastic Fetus”, która może być odczytana jako głos przeciw odbieraniu kobietom prawa do decydowania o swoim ciele, w tym prawa do aborcji.

Nominacja w kategorii Kultura cyfrowa: Dawid Ciślak (Polyslash)

Gra „We. The Revolution” tego niezależnego studia to głos w pełni wykorzystujący potencjał medium pozwalający żądać od odbiorcy zajmowania stanowiska w trudnych sytuacjach.

Nominacja w kategorii Kultura cyfrowa: Jacek Brzeziński, Artur Ganszyniec (Different Tales)

„Wanderlust: Travel Stories” wpisuje się w koncepcję slow games, gier niespiesznych, refleksyjnych, skierowanych do dojrzałego odbiorcy. A w tym przypadku także oczytanego.

Nominacja w kategorii Film: Bartosz Bielenia

Nominacja za kreację aktorską w filmie „Boże Ciało”. W tej jednej, tak wielostronnej, pozornie sprzecznej postaci można zobaczyć rysy całego pokolenia.

Nominacja w kategorii Film: Bartosz Kruhlik

Nominacja za reżyserię i scenariusz filmu „Supernova”. Polska wieś, którą pokazuje na niewielkim odcinku szosy, widoczna tu jest jak na dłoni.

Nominacja w kategorii Film: Mateusz Pacewicz

Nominacja za scenariusz filmu „Boże Ciało”, opowieści o człowieku, który złamał wszelkie możliwe przykazania, a jednocześnie czyni dobro.

Nominacja w kategorii Literatura: Dominika Słowik

„Zimowla” Dominiki Słowik daje bardzo ciekawy obraz historii najnowszej – lat 80. i 90.

Nominacja w kategorii Literatura: Urszula Zajączkowska

Nominacja za „Patyki, badyle”, książkę zupełnie inną niż opowieści o sekretnym życiu roślin. Zajączkowska opowiada swoim stylem, sprawiając, że natychmiast chce się ruszyć podglądać chwasty i zagajniki.