Teatr: Piotr Cieplak

Nagroda za konsekwentne opowiadanie w teatrze o solidarności, współczuciu, budowaniu przez człowieka własnej tożsamości.

Mnóstwo rzeczy mnie wkurza

Rozmowa z reżyserem Piotrem Cieplakiem o polityce, patriotyzmie, Bogu i stadionie narodowym

Piotr Cieplak, laureat Paszportu „Polityki”, o sztuce Jerzego Pilcha:

Zawsze dużo aniołów

Rozmowa z Piotrem Cieplakiem, reżyserem teatralnym, laureatem Paszportu „Polityki”

Paszporty Polityki: zwycięzcy

Rap Eklezjasty

„Ktoś ty?” – pyta w III akcie „Akropolis” odchodzącego w wieczność Anioła (a może samego Boga) wyczerpany nadludzką walką Jakub. „Konieczność” – słyszy w odpowiedzi. W przedstawieniu Piotra Cieplaka to słowo nie pada, rym zawisa w powietrzu. Czy dlatego, że odpowiedzią na pytanie biblijnego wnuka Abrahama jest tu cały spektakl?

Bokiem

Dawno temu na afiszach z lubością umieszczano napis: "dla widzów od lat siedmiu do stu siedmiu". Było to więcej niż reklamowe hasło; mieściła się w nim i strategia, i ambicje. Teatr chciał mówić do wszystkich. Senior na widowni miał nieco odmłodnieć, juniorowi wypadało dowartościować się oglądaniem "dorosłych" treści. Nie przeszkadzali sobie nawzajem. Dziś się to już właściwie nie zdarza.