Lekarze zaniepokojeni, socjologowie zaciekawieni, a dzieci zastanawiają się, czy prezentowych pieniędzy starczy na konsolę. W Polsce zaczął się pandemiczny sezon komunijny.
Nasza młodzież odkryła, że na religii jest prymitywnie (opinia jednych), fanatycznie (opinia drugich), nudno (opinia trzecich), bez sensu (kolejne głosy). W efekcie chodzi na nią 17 osób.
Słupsk wydaje na religię w szkole 3,5 mln zł rocznie, a Kosakowo, wiejska gmina, 630 tys. zł. „To kolosalne pieniądze, których w budżetach wielu miejsc brakuje” – mówi Agnieszka Klikowicz-Kosior ze Świeckiej Szkoły Pomorze.
Masowe protesty w obronie praw kobiet dały nowy impuls ucieczkom z lekcji religii. Trwającym od lat, bo szkolna katecheza to często antyreklama wiedzy, wiary i wartości.
To jest dla polskiego Kościoła moment przełomowy. Właśnie dostał rachunek za wieloletnie związki z władzą. I to wystawiony przez pokolenie młodych.
Rodzice dzieci, które nie chodzą na religię, co roku we wrześniu przechodzą przez tę samą batalię ze szkołami, w których katecheza jest domyślnie dla wszystkich uczniów.
To już nawet nie jest walka o rząd dusz. Ta została przegrana. To walka o etaty, statystyki, ideologiczny wpływ na szkołę. Jeśli MEN posłucha abp. Skworca, można składać serdeczne wyrazy współczucia katechetom.
Religia, której jest więcej w polskiej szkole niż chemii, fizyki czy informatyki, wydłuża i tak już przepełnione plany lekcyjne uczniów, którzy na nią nie chodzą.
W wielu polskich szkołach inauguracja roku szkolnego rozpoczęła się od mszy. Uczniowie szli na nie wraz z wychowawcami. W niektórych przypadkach do kościoła uczniowie mają iść 3 września, kiedy powinny się już odbywać normalne lekcje.
Objawów paniki nie ma: rodzice masowo nie wypisują dzieci z religii, nie zabraniają wyjazdów na kościelne kolonie. Ale coś się zmieniło. Jest nagły dystans wobec księży, ogólne skrępowanie.