Pies czyli kot

Niektórzy pisowscy politycy ogłosili ostatnio, że nasza pamięć po tragedii smoleńskiej została wyzerowana.

Pies czyli kot

Siedmioletnia dziewczynka mieszkała z ojcem w bloku na osiedlu. Matka dawno się wyniosła, zostawiając dziecko z diabłem, który bije, gwałci i zamyka na kłódkę.

Pies czyli kot

Po krótkiej przerwie mamy dalszy ciąg oficjalnego głoszenia prawd objawionych, że niezgodność z konstytucją jest najwyższym prawem i dlatego marszałek Sejmu, który w tych dniach sprawuje obowiązki głowy państwa, powinien realizować testament zmarłego Prezydenta. Można zapytać, po co ma to robić marszałek, jeśli praktycznie wystarczy zwykły notariusz?

Pies czyli kot

Jak kto nie czuje, to i kowal nie wykuje – mawiała moja babka po kądzieli Stanisława. Święte słowa. To tyle o rozstrzygniętej właśnie sprawie Wawelu i więcej nic, bo godność i wielkość są rozstrzygnięciami arbitralnymi.

Pies czyli kot

Rok temu w kwietniu w stulecie urodzin Adolfa Bocheńskiego, jednego z najwybitniejszych politycznych publicystów II Rzeczpospolitej, „Gazeta Wyborcza” przypomniała tekst „Polska w polityce Stalina”.

Pies czyli kot

W górach Ałtaju w jaskini Denisowa, która jest tam jednym z najważniejszych stanowisk archeologicznych, znaleziono kosteczkę z małego palca, czyli tzw. paliczek. Trzydzieści miligramów!

Pies czyli kot

Zawsze lubiłem makatki kuchenne, gęsto w czasach mojego dzieciństwa wiszące we wszystkich prawie kuchniach.

Pies czyli kot

Okno mojego pokoiku, w którym pracuję, pokazuje mi wschodnią stronę świata. Jest teraz trochę po szóstej rano i „niebo czyste, wokoło ziemi obciągnięte”.

Pies czyli kot

Minister Sikorski, kandydat na kandydata, powiedział w Bydgoszczy, że prezydent może być niski, ale nie może być mały i powinien znać języki. Sikorskiemu łatwo tak mówić, bo akurat zna. Prezydent, który akurat nie zna, mimo wszystko – gestami i minami – próbuje porozumieć się z każdym na dowolny temat i w dowolnym języku, co też chyba zasługuje na podziw.

Pies czyli kot

Siedem lat temu ukazała się książka Aleksandra Strokowskiego „Lista ofiar. Grudzień 1970 r. w Szczecinie”. Autor pisał ją od roku 1972, czyli przez dwadzieścia lat.