Kaczyński z sercem na dłoni. Ratuj się, kto może!

18 lipca 2019

Jarosław Kaczyński Dawid Żuchowicz / Agencja Gazeta

Jarosław Kaczyński zapowiedział przed wyborami politykę miłości. Gdy wilki wdziewają owcze skóry, trzeba zmykać na drzewo. Albo przygotować się do wojny.

PiS ogłosił, że trzyma rękę wyciągniętą do zgody, jest gotowy do współpracy z opozycją dla dobra narodu. Na cóż miałaby się zgodzić opozycja? Na sędziów-dublerów czy może na nieprzesłuchiwanie Jarosława Kaczyńskiego w sprawie Srebrnej? Dobre sobie! Opozycja musiałaby bez reszty zgłupieć, żeby legitymizować jawne gwałty na konstytucji, korupcję i nepotyzm, składając podstawowe wartości i zasady moralne na ołtarzu bożka zgody. Nie będzie wspólnictwa ani hipokryzji na zamówienie PiS. Opozycja nie będzie tańczyć tak, jak jej prezes zagra.

Czytaj także: PiS pokazuje jedynki na listach wyborczych

Ocieplanie prezesa, chowanie Pawłowicz

Specjaliści od politycznego PR zalecają politykom okresowe „ocieplanie wizerunku”. Widzieliśmy już Jarosława Kaczyńskiego czule przemawiającego do Rosjan, proponującego formalizację stanowiska szefa opozycji, a nawet bawiącego na jakichś wakacjach. Ostatnio podziwialiśmy go również „na ciepło” w sympatycznych, niemal familiarnych wywiadach.

Niby ludzie wiedzą, że to „ściema”, czyli gra pozorów, ale jednak nie wszyscy.

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.