To się stać musiało i stało się właśnie dziś, 7 lutego, ok. godz. 9:30. Mariusz Kamiński i Maciej Wąsik, byli posłowie i byli szefowie CBA, skazani za nadużywanie swoich uprawnień i urządzanie bezprawnych prowokacji w tzw. aferze gruntowej, a następnie ułaskawieni przez prezydenta Andrzej Dudę, podjęli z góry skazaną na niepowodzenie próbę wejścia „na siłę” do gmachu Sejmu w charakterze posłów.
Oczywiście mogli wejść na przepustkę dla byłych posłów bądź przepustkę jednorazową, lecz przecież nie o to im chodzi. Twierdzą bowiem (a razem z nimi cały PiS), że ułaskawienie ich przez prezydenta oznacza, iż marszałek Sejmu nie miał prawa stwierdzić wygaśnięcia ich mandatów, a zresztą niezależnie od tego ułaskawienie samo przez się to wygaśnięcie mandatów unieważnia. Na dowód tych twierdzeń mają korzystne dla siebie wyroki Sądu Najwyższego, które uchylają decyzję marszałka Sejmu o wygaśnięciu ich mandatów z uwagi na konstytucyjną prerogatywę prezydenta, jaką jest prawo łaski, usuwające wszelką odpowiedzialność karną osoby ułaskawionej.
Zerowe szanse na powrót Kamińskiego i Wąsika do Sejmu
Wszystko to nie jest takie proste, a wyroki Sądu Najwyższego dotyczą formalnej strony zagadnienia, czyli ważności postanowienia marszałka w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatów Kamińskiego i Wąsika. Tymczasem istotą sprawy jest coś zupełnie innego niż spór o skutki prawne zastosowania przez prezydenta prawa łaski. Chodzi mianowicie o to, jak należy interpretować art. 99 konstytucji, który mówi: „Wybraną do Sejmu lub do Senatu nie może być osoba skazana prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego”.