Ekspozycja zatytułowana W księżycu stała, wiatru słuchała skupia się na kobiecym ciele w kontekście pracy fizycznej oraz osobistej refleksji twórczyni nad uzależnieniem ciała od pracy. Poprzez nawiązanie do cyklu natury i celebracji żniw, oddaje hołd kobietom i zaprasza do namysłu nad ich cielesnością i duchowością.
Na wystawie zostaną zaprezentowane trzy nowe realizacje Ali Savashevich wykonane w czasochłonnej technice intarsji słomianej. Główny obiekt, rzeźba Szeptem tkana w formie monumentalnej lalki, jest bezpośrednio powiązany z tematem pracy – odnosi się do wysiłku fizycznego, porządku działania i rytmu ciała. Symbolicznie łączy się z obrzędem świętowania plonów – momentem kulminacyjnym cyklu rolniczego, kiedy to kończy się czas zbiorów i następuje chwila świętowania – radości, odpoczynku, ale też refleksji.
W dożynkach zawarte jest podziękowanie za plony i wysiłek, uhonorowanie pracy. Stworzona przez Alę Savashevich z pakuły lnianej lalka staje się więc nie tylko obiektem artystycznym, ale też symboliczną postacią strażniczki pamięci – reprezentantką zarówno trudu pracy, jak i duchowego wymiaru wspólnoty. Stanowi umowną figurę przejścia – od działania do odpoczynku, od chaosu do skupienia, od starego do nowego. Kontekst ten odnosi się także do cyklu pracy samej artystki – gotowa rzeźba wieńczy miesiące trudu tworzenia, stanowiącego wyzwanie nie tylko w sensie twórczym – psychicznym i duchowym, ale będącym także cielesnym zmaganiem się z materią.
„W trakcie pracy mogę zobaczyć na co mnie stać, ile mam w sobie cierpliwości i siły. Wykonana lalka staje się rytuałem – zamknięciem jakiegoś etapu i otwarciem nowego. Z jednej strony kończę temat, a z drugiej zaczynam coś nowego, z czym będę dalej pracować, co jeszcze się rozwija” – podkreśla artystka.
Wystawa Ali Savashevich umiejscowiona jest w orońskiej Galerii Wozownia, historycznym budynku zespołu dworskiego znajdującym się na terenie dawnych zabudowań folwarcznych, a więc przywołuje także pamięć o pracy i wyzysku całych pokoleń społeczeństw chłopskich i robotników dworskich.
Dopełnienie instalacji stanowią dwie intarsje słomiane w formie parawanów nawiązujących tematycznie do natury – księżyca, chmur, wiatru. Postać lalki zyskuje w ten sposób powiązanie z otaczającym ją środowiskiem, a zarazem pierwotnymi siłami natury, cyklem przyrody, mitycznym porządkiem. Z tego właśnie harmonijnego związku ze światem wynika głęboka wiedza i mądrość kobiet, zarówno cielesna jak i duchowa.
Galeria Wozownia, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Czas trwania wystawy: 25.10–30.11.2025
Kuratorka: Paulina Brzuskiewicz-Kuhn
Koordynator: Mariusz Andrzejczyk
Materiał przygotowany przez Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.