To nie ceny prądu, a ciepła uderzą nas po kieszeni. Politycy niezbyt się przejmują

Politycy nie rezygnują z licytowania się na ceny prądu, choć rynek sam się odmraża. Tymczasem to ciepło, a nie prąd, jest największym obciążeniem domowych budżetów. W niektórych miejscach podrożeje nawet o 90 proc.!

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zatwierdził nowe taryfy na energię elektryczną dla gospodarstw domowych. Będą obowiązywać do końca tego roku. Co to dla nas oznacza? Nic szczególnego, bo zgodnie z przyjętą w pośpiechu przez Sejm ustawą o mrożeniu cen energii elektrycznej, szybko podpisanej przez prezydenta, ceny, które zapłacimy w ostatnim kwartale tego roku pozostają na niezmienionym poziomie: 0,5 zł/kWh netto, czyli 0,62 zł z VAT.

To po co ta nowa taryfa ustalona przez szefa URE, która wynosi obecnie ok. 0,57 zł/kWh netto? Po to, by spółki energetyczne, które sprzedają nam ów mrożony prąd, mogły dostać wyrównanie z budżetu, czyli różnicę między stawką ustawową a taryfową. W całym 2025 r. zakładano, że budżet dopłaci nam do rachunków za prąd 2 mld zł. Teraz okazało się, że na finale trochę zaoszczędzi, bo taryfa zatwierdzona przez szefa URE jest wyraźnie niższa od tej, która obowiązywała wcześniej (0,62 zł/kWh netto).

Licytacja między rządem a prezydentem

Polska jest ostatnim krajem w UE, który stosuje mrożenie cen energii elektrycznej, bo prąd stał się u nas politycznym zakładnikiem. Wszystkie partie umówiły się, że energia elektryczna jest wyznacznikiem tego, czy władza jest prospołeczna, czy antyspołeczna. To pułapka, w którą dał się złapać rząd Tuska, który cały czas stara się myśleć kategoriami PiS i wszystko, co mogłoby zostać wykorzystane przeciw niemu przez Jarosława Kaczyńskiego, stara się usuwać z zasięgu jego ręki.