Walki wokół Bachmutu i Soledaru nie tracą na intensywności. Rosjanie z uporem godnym lepszej sprawy próbują oskrzydlić Bachmut, by odciąć miasto od dróg zaopatrzenia, ale wciąż są powstrzymywani przez obrońców, którzy walczą nadludzkim już wysiłkiem. Nie lepiej jest na pozostałych odcinkach frontu, głównie na północy pod Swiatowem i na południu – w rejonie Doniecka. Mimo to większych zmian linii frontu nie ma. Nie każdy atak ma na celu ofensywę mającą uzyskać zdobycze terenowe i takich pozycyjnych walk należy się spodziewać w najbliższym czasie.
Działania zaczepne to nie tylko natarcie
W zachodnich armiach w ramach działań zaczepnych przewiduje się nie tylko natarcie. Jest wiele innych działań zmierzających do wyczerpania przeciwnika, wykrwawienia go, skruszenia jego pozycji obronnych – systematycznie ponawiane są w taki sposób, by nie ponieść zbyt wielkich strat własnych.
Najbardziej znane jest rozpoznanie walką. Taka forma działania funkcjonuje zarówno w NATO, jak i na Wschodzie. W zasadzie w wersji zachodniej ma ona trzy formy: rozpoznanie przez ogień (reconnaissance by fire), rozpoznanie siłą (reconnaissance in force) i atak sondujący (probing attack). Pierwsze dwa sposoby mają za zadanie zebranie informacji o przeciwniku, zaś ostatni sposób działania to seria ataków przed właściwym natarciem. Prowadzone są w celu uchwycenia terenu, określenia miejsc, gdzie skierować główne siły do przełamania wrogiej obrony. Rozpoznanie ogniem to oddawanie strzałów artyleryjskich lub moździerzowych tam, gdzie podejrzewa się obecność wroga, a następnie obserwowanie reakcji.