Salwador: kolonia karna USA? Ten kraj to prawicowa utopia. Trump też by tak chciał

9 lutego 2025

2 tys. członków gangu przeniesionych do więzienia o zaostrzonym rygorze w Tecoluca w Salwadorze, czerwiec 2024 r. AA/ABACA / Abaca Press / Forum

Transakcyjne podejście do polityki, rządy prawa i porządku za cenę zawieszenia praw obywatelskich, ślepa wiara w kryptowaluty. Nayiba Bukele sprawił, że Salwador z państwa niemal upadłego zamienił się w prawicową utopię.

United Nations Prezydent Salwadoru Nayib Bukele na forum ONZ we wrześniu 2024 r.

Był jednym z trzech prezydentów (wszystkich latynoskich) obecnych na inauguracji Donalda Trumpa. To wyróżnienie, bo na uroczystość do Waszyngtonu mało kto z najważniejszych polityków na świecie się pofatygował. Można oczywiście tłumaczyć, że to kwestia protokołu, głowy państw są zazwyczaj nieobecne, również z powodów praktycznych – po co ruszać do amerykańskiej stolicy, skoro niewiele da się wtedy ugrać. Prezydent ma szczelnie wypełniony kalendarz, nie ma miejsca na bilateralne spotkania, a z samego siedzenia na trybunie niewiele wynika.

Salwador: kolonia karna USA?

Nayib Bukele, zaledwie 43-letni, a sprawujący drugi raz urząd prezydenta Salwadoru, mimo wszystko pojechał. I raczej nie żałował, bo mógł dzięki temu odcinać kupony od sławy na amerykańskiej prawicy. Odkąd w 2019 r. przejął władzę w nieco ponad 6-milionowym państwie Ameryki Centralnej, znanym poza regionem przede wszystkim z plagi przestępczości zorganizowanej, wprowadza kolejne elementy altprawicowej fantazji o rządzeniu. Zaczął od wypowiedzenia wojny gangom. Równolegle na ulicach największych miast stawiał bankomaty do kryptowalut, obiecując, że Salwador stanie się pierwszym państwem na świecie, w którym bitcoin będzie oficjalnie walutą. Zmienił kodeks karny, dopuszczając, by na ławie oskarżonych zasiadało kilkaset osób jednocześnie.

Mateusz Mazzini

Socjolog, reporter, latynoamerykanista. Absolwent Uniwersytetu Oksfordzkiego, studiował też na Narodowym Uniwersytecie Walijskim, w Kordobie i Bilbao. Pisze o europejskiej skrajnej prawicy, populizmie, krajach Ameryki Łacińskiej, Globalnego Południa, wydarzeniach na Zachodzie i południu Europy. Nominowany do Grand Press 2020 w kategorii „reportaż prasowy”. Laureat dziennikarskich stypendiów przyznawanych przez „Deutsche Welle”, Balkan Insight i Balkan Investigative Reporting Network. Autor książki „Koniec tęczy. Chile po Pinochecie”. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą”, „Polityką” i „Przeglądem”, publikował też m.in. na łamach „Washington Post”, „Foreign Policy”, „El País" i „Foreign Affairs”. W TVP World prowadzi „Wider View”, cotygodniowy program o sprawach międzynarodowych.