Aleksandra Dulkiewicz mówiła po spotkaniu z premierem Morawieckim o „bardzo dobrej atmosferze”. Ale oto wybiła sądna godzina 19:30, czyli pora definitywnego przekazu oraz prawdziwy test intencji rządzących. Jaki morał z tej historii? Nie zawsze i nie z każdym warto rozmawiać.
Polityczny przekaz Tuska wydaje się taki: nie dzielcie się i nie pozwólcie przypiąć sobie gęby „anty-PiS”, bo jesteście siłą pozytywną i dobrą. Nie macie mediów publicznych, ale jest internet.
Jakże dotkliwa musi być dla obecnej władzy pamięć o wyborach 4 czerwca 1989 r., skoro próbuje ją usunąć ze społecznej świadomości tak prymitywnymi chwytami.
O Gdańsku, Święcie Wolności i Solidarności 4 czerwca mówi prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz.
Dobry wynik Grzegorza Brauna to zła wiadomość dla wszystkich – poza nim samym. PiS oddał pole do działania skrajnej prawicy.
Aleksandra Dulkiewicz wygrała wybory, teraz będzie musiała zbudować siebie w nowej roli. Pokazać, że jest nie tylko sprawną realizatorką programu zamordowanego Pawła Adamowicza.
Konkurenci Dulkiewicz jawią się jako ludzie, którzy skorzystali z okazji, by zaistnieć publicznie, lansować siebie i swoje poglądy. W przypadku Grzegorza Brauna – radykalnie narodowe. W przypadku Marka Skiby – ultrakatolickie.
Wycofanie się z wyborów głównych sił politycznych otworzyło pole dla osób, których celem jest publiczne zaistnienie i zyskanie rozgłosu. Ostatecznie do prezydentury w Gdańsku pretendują trzy osoby.
Bez dotacji Europejskie Centrum Solidarności, w dużej mierze dzieło prezydenta Pawła Adamowicza, będzie musiało ograniczyć swoją działalność.
Spośród wielu słów, które padły na pogrzebie prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza, największy aplauz – owacje na stojąco – wywołał apel o. Ludwika Wiśniewskiego.