Kawiarnia literacka

Właściwie zawsze taka sytuacja trochę kusiła... W hotelach uważnie oglądałem naklejony na drzwi schemat mojej domniemanej ucieczki przed płomieniami.

Kawiarnia literacka

Wieczorem siadam przed domem, patrzę, jak od burzy ciemnozielenieją pola, i chociaż mam w domu lepsze piwo, mam nawet flaszkę brunello di montalcino i inne burżuazyjne przyjemności, to otwieram rosyjską baltikę, której wiele lat nie piłem, a którą lubię tylko dlatego, że lubiłem ją dziesięć lat temu, i nagle pamiętam, nawet nie „przypominam sobie”, ale właśnie pamiętam, jakbym nagle, jednym ruchem zdarł zasłonę i ujrzał wszystko. Zwykle niewiele pamiętam, a tu nagle wszystko.

Kawiarnia literacka

Stałem się posiadaczem telefonu komórkowego pod przymusem przeprowadzki. Przestałem być stacjonarnym, cierpliwym rozmówcą wszelakich call center.

Kawiarnia literacka

W Londynie rozmawialiśmy na temat Nowych Europejczyków. Jak my, Polacy, wklejamy się dziś w krajobraz tolerancji, otwartości i poprawności politycznej Nowej Europy.

Kawiarnia literacka

Zanim zamieszkałem z P., nie doceniałem roli wanny w życiu człowieka pracy. Prysznic w zupełności mi wystarczał, łazienka kojarzyła mi się raczej z miejscem, gdzie zmywa się ze skóry brud dnia i brud nocy, niż z biurem i biurkiem.

Kawiarnia literacka

Trzecia klasa szkoły podstawowej, gruba i zadziwiająco łatwa do przeczytania jak na te gabaryty powieść w żółtej okładce, egzemplarz zaczytany: „Dzieci z Bullerbyn” Astrid Lindgren.

Kawiarnia literacka

Cześć Panowie/Panie. Dzięki za czas, który poświęcasz na czytanie tego maila.

Kawiarnia literacka

Dokument „Warszawa 1935” jest próbą przeniesienia się w przeszłość metropolii, którą znamy intuicyjnie.

Kawiarnia literacka

Od kiedy pamiętam, fascynowały mnie rozwieszane na dworcach i przystankach ogłoszenia o zaginięciach młodych ludzi.

Kawiarnia literacka

Stosunkowo słabo odgaduję znaczenie przysłów, zaledwie rozpoznaję synonimy i antonimy.