W 1976 r. Jerzy Andrzejewski rozesłał do wielu instytucji kulturalnych apel w sprawie równouprawnienia mniejszości seksualnych w Polsce. List wraz z podpisem był podrobiony. Służba Bezpieczeństwa uznała, że nic tak nie zaszkodzi niewygodnemu dla władz pisarzowi, jak publiczne sprzyjanie homoseksualistom.
Osiem instytucji broniących praworządności powołało Komitet Obrony Sprawiedliwości (KOS) na wzór Komitetu Obrony Robotników.
Pierwsza publiczna głodówka w PRL została podjęta w intencji uwolnienia robotników skazanych za udział w protestach czerwcowych 1976 r. oraz opozycjonistów z KOR uwięzionych za niesienie im pomocy.
Jest jedną z najbardziej zasłużonych postaci dla współczesnej Polski. A teraz jedną z najbardziej atakowanych i znienawidzonych.
Można dziś odnieść wrażenie, że obecne w mediach opowieści o Komitecie Obrony Robotników więcej mówią o współczesnej polityce niż o historii z czasów PRL.
Marsz zorganizowano pod hasłem „Jedna Polska – dość podziałów”.
Na przebieg uroczystości 40. rocznicy powstania KOR nie wpłynęła wcale bieżąca polityka, ale to, co dla działaczy KOR było najważniejsze – wartości i etyka.
Komitet Obrony Robotników jako pierwszy zaproponował skuteczne metody kontestacji systemu komunistycznego.
Badacz literatury, poeta i tłumacz, zmarł w piątek w swoim domu na przedmieściach Bostonu. Od wielu lat ciężko chorował. Miał 68 lat.
W walce z demokratyczną opozycją władze PRL wykorzystywały również wypracowane w 1968 r. metody, polegające na podkreślaniu „obcego pochodzenia” i „antypatriotycznej postawy” opozycyjnych działaczy.