O Macieju Ziębie napisano już wiele. O jego odpowiedzialności za powstanie sekty u dominikanów, tolerowaniu przestępcy seksualnego w habicie, chorobie alkoholowej, porażce w roli dyrektora Europejskiego Centrum Solidarności. Nie napisano zbyt wiele o jego wpływie na polskie elity i Kościół.
Kard. Becciu do niedawna wskazywał kandydatów na ołtarze, a teraz siedzi na watykańskiej ławie oskarżonych. To ogromny krok Franciszka w stronę oczyszczenia finansów Stolicy Apostolskiej.
Temat w Kanadzie teraz wrócił, bo nadeszły pierwsze informacje o szczątkach około tysiąca dzieci, zmarłych w okresie, gdy znalazły się pod „opieką” nauczycieli i wychowawców tzw. szkół mieszkalnych.
Franciszek dziękuje duszpasterzowi osób LGBT+ za naśladowanie Chrystusa, ale Watykan domaga się od Włoch zmian w ustawie wymierzonej w homofobię. To jakie naprawdę jest stanowisko papieża?
Biskupi już nie „mogą”, ale „muszą” interweniować, gdy dzieje się zło. Watykan ogłosił zmiany w kodeksie prawa kanonicznego, a ściśle w księdze szóstej poświęconej karom.
Biskup Tadeusz Rakoczy otrzymał karę, ale cóż to za kara, że trzeba się przenieść w inne miejsce, pokutować w odosobnieniu, wpłacić na fundację?
Takie wizyty biskupów rzymskokatolickich w Rzymie to kościelna rutyna, ale tym razem wezwanie od Franciszka wzbudziło nerwowość wśród polskich biskupów. Papież oczekuje konkretów.
Zasadnicze przesłanie wizyty Franciszka było takie: braterstwo albo bratobójstwo. Współpraca ponad różnicami zamiast wykluczania. Od polityków zależy, co z tym zrobić.
Papież oglądał ślady po kulach w świątyniach, które islamiści zamienili w strzelnice. Powtarzał, że wykorzystywanie religii do niegodnych celów jest straszliwym nadużyciem.
Nie ma wątpliwości: to spotkanie, choć symboliczne, będzie pamiętane dłużej niż przez kilka dni, kiedy media światowe donoszą na czołówkach o wizycie Franciszka w Iraku.
