Dobra wiadomość dla kinomanów, którym znudziły się filmy akcji. Oto trafia do naszych kin „Euforia”, film zupełnie niepodobny do obrazów proponowanych przez multipleksy. Jest to kinowy debiut znanego także w Polsce popularnego rosyjskiego dramaturga Iwana Wyrypajewa.
Film jest krótki (73 minuty), a właściwie mógłby być jeszcze krótszy, ponieważ akcji (w tradycyjnym sensie) jest tu niewiele. Raczej tylko zarys dramatu rozgrywającego się w oszałamiająco pięknych plenerach nad rzeką Don, pośród stepów poprzecinanych piaszczystymi drogami, przypominającymi koryta wyschniętych rzek.
Historia jest bardzo prosta. Pasza zakochał się od pierwszego spojrzenia w Wierze, zaś Wiera pokochała Paszę. Wiera ma męża pijaka i dziecko, czyli życie w miarę ustabilizowane, ale dla prawdziwej miłości gotowa jest poświęcić wszystko. Podobne romanse zwykle kończą się tragicznie i bohaterowie filmu zachowują się tak, jakby od początku o tym wiedzieli, niemniej nie zamierzają rezygnować z uczuć. A nad nimi tylko niebo, a przed nimi pustka stepu, i jeszcze dodatkowo muzyka ilustracyjna, żebyśmy nie mieli wątpliwości, w jakiej tonacji ów utwór jest grany.
Popis grafomanii czy wybitne dzieło? Opinie będą zapewne skrajne – od euforii po całkowite odrzucenie. Warto jednak przypomnieć, że „Euforia” zdobyła Grand Prix ostatniego Warszawskiego Festiwalu Filmowego, który gromadzi naprawdę wymagającą publiczność.