Włoska prawica pcha kraj w objęcia Putina. I wkrótce może rządzić

5 sierpnia 2022

Matteo Salvini, Giorgia Meloni i Silvio Berlusconi. Zdjęcie z października 2021 r. Guglielmo Mangiapane / Reuters / Forum

Sondaże nie zostawiają złudzeń – największe szanse na zwycięstwo we wrześniowych wyborach we Włoszech mają partie głęboko antyeuropejskie i populistyczne. A kierują nimi politycy, którzy nie ukrywają związków z Putinem nawet w czasie wojny.

Jeśli wyjście Ruchu Pięciu Gwiazd z koalicji i dymisja gabinetu Mario Draghiego były dla Włoch trzęsieniem ziemi, to na opisanie kolejnych wydarzeń zaraz zabraknie określeń. W ubiegłym tygodniu dziennik „La Stampa” informował o spotkaniu, które pod koniec maja odbyło się w ambasadzie Federacji Rosyjskiej w Rzymie. Obecni na nim byli wysocy rangą rosyjscy dyplomaci i Antonio Capuano, prawnik o dość szemranej reputacji, człowiek prawicy, od niedawna współpracownik byłego wicepremiera i szefa Ligi Matteo Salviniego. Rosjanie ponoć dociekali, czy Liga jest gotowa wyjść z rządzącej koalicji i doprowadzić do upadku rządu Draghiego.

Co Capuano odpowiedział – nie wiadomo. Ale faktem jest, że półtora miesiąca później Draghi premierem już nie był. Prowadzące do klęski domino uruchomiła rebelia Ruchu Pięciu Gwiazd, ale Liga też swoje dołożyła. Kiedy Draghi szukał poparcia dla gabinetu jedności narodowej, Salvini z Silvio Berlusconim postawili dwa warunki. To był jawny szantaż: żądali dymisji dwóch kluczowych ministrów (zdrowia i spraw wewnętrznych) i zamknięcia drzwi do koalicji dla Ruchu. Draghi się nie ugiął, więc 25 września Włosi znów pójdą do urn.

Czytaj też: Włochy. Dwa kraje w jednym

Tropy prowadzą na Kreml

Żeby lepiej zrozumieć obawy o rosyjską ingerencję w destabilizację Włoch, trzeba przyjrzeć się Antonio Capuanowi, 50-letniemu prawnikowi z całkiem bogatą karierą polityczną.

Mateusz Mazzini

Socjolog, reporter, latynoamerykanista. Absolwent Uniwersytetu Oksfordzkiego, studiował też na Narodowym Uniwersytecie Walijskim, w Kordobie i Bilbao. Pisze o europejskiej skrajnej prawicy, populizmie, krajach Ameryki Łacińskiej, Globalnego Południa, wydarzeniach na Zachodzie i południu Europy. Nominowany do Grand Press 2020 w kategorii „reportaż prasowy”. Laureat dziennikarskich stypendiów przyznawanych przez „Deutsche Welle”, Balkan Insight i Balkan Investigative Reporting Network. Autor książki „Koniec tęczy. Chile po Pinochecie”. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą”, „Polityką” i „Przeglądem”, publikował też m.in. na łamach „Washington Post”, „Foreign Policy”, „El País" i „Foreign Affairs”. W TVP World prowadzi „Wider View”, cotygodniowy program o sprawach międzynarodowych.