Sejm – z woli aktualnej większości parlamentarnej – kolejny już raz ważne dla państwa ustawy przegłosował późną nocą. A przecież kraj nie znajduje się (formalnie) w jakimkolwiek stanie wyjątkowym.
Przemówienie ministra było w tonie „asertywne”, lecz w wymowie umiarkowanie (jeszcze?) eurosceptyczne i umiarkowanie nacjonalistyczne. Za to entuzjastycznie proamerykańskie.
Pieniądze, by zrewanżować się ojcu Rydzykowi za pomoc w kampanii wyborczej, byłyby jak znalazł.
Z prof. Marią Jarymowicz, psycholożką, o polskich podziałach „my–oni” oraz „my–inni” i o tym, dlaczego te dwa światy nie mogą się pogodzić.
Odwrotnością wstydu na ogół nie jest duma, lecz bezwstyd. I na tym polega jeden z największych problemów, jakie mamy dziś z PiS.
W Polsce rządzonej przez PiS obywatele stają i będą stawać wobec moralnych wyzwań rzadko spotykanych w ustrojach demokratycznych. Jak się zachowają?
Chyba pierwszy raz w historii Polacy oglądali transmisję debaty w Parlamencie Europejskim. Zrozumiałe, bo było o Polsce. Ale przebieg tego spektaklu wzbudził konsternację.
Przepraszam za odrobinę patosu, ale dziś gramy w Polsce o coś najważniejszego – o wolność. Jeśli jej nie obronimy, wszystkie nasze rozważania mogą stać się czysto teoretyczne. I to na wiele lat.
Jarosławowi Kaczyńskiemu, i jego zwolennikom, wydaje się, że uczyni teraz z Polski podmiot polityki europejskiej. Faktycznie jednak jest pionkiem w grze, która może skończyć się nową żelazną kurtyną dzielącą Europę na Zachód i satelitów Rosji.
Niewielu polskich hipisów w uczesanym dorosłym życiu wybrało politykę. Ci, którzy zaszli najdalej – dzisiejszy marszałek i wicemarszałek Sejmu – zostali zatwardziałymi konserwatystami.
