Iwaszkiewicz, jakiego nie znaliście

W trzydziestą rocznicę śmierci Jarosława Iwaszkiewicza ukazuje się drugi tom jego „Dziennika”, obejmujący lata 1956–1963, jeszcze ciekawszy niż pierwszy. Poznajemy innego pisarza: pesymistę wątpiącego w swoją twórczość, ale i ekstatycznie zakochanego.

Fragment książki "Dzienniki, t. II: 1956-1963"

Józio jest żywy i młody, strasznie mi go żal i pochylam się ku niemu. Dotykam jego jedynej, zgiętej w kolanie i owłosionej nogi.

Fragment książki "Dzienniki 1911-1955"

Krystyna Janda dla „Polityki”: Tak łatwo się umiera

Rozmowa z Krystyną Jandą, grającą główną rolę w filmie Andrzeja Wajdy „Tatarak”.

Piękny fatalizm

Jarosław Iwaszkiewicz jest jednym z najlepszych, kto wie zresztą, czy nie najwybitniejszym, nowelistą polskim XX w., mistrzem krótkiej formy narracyjnej. Można się o tym przekonać sięgając po „Tatarak i inne opowiadania”.

Piękny fatalizm

Jarosław Iwaszkiewicz jest jednym z najlepszych, kto wie zresztą, czy nie najwybitniejszym, nowelistą polskim XX w., mistrzem krótkiej formy narracyjnej. Można się o tym przekonać sięgając po „Tatarak i inne opowiadania”.

Chwała i niesława

Andrzej Wajda rozpoczyna w sierpniu realizację filmu według opowiadania „Tatarak” Jarosława Iwaszkiewicza. Sporym powodzeniem cieszy się wydany niedawno pierwszy tom intymnego dziennika pisarza. Czy to zapowiedź powrotu autora z czyśćca, w którym znajduje się od wielu lat?