Wybitny polski socjolog prof. Antoni Sułek przez wiele lat prowadził w swojej rodzinnej gminie na Lubelszczyźnie prywatne, osobiste badania na temat relacji między chłopami i Żydami podczas okupacji. Obraz jest bardziej skomplikowany niż czarno-białe stereotypy.
Nie ma mojego Podlasia, idyllicznej krainy dzieciństwa. Traciłam je podczas pracy nad „Naszą klasą”, kiedy pojechaliśmy w czasie prób do Jedwabnego. I tracę je teraz, kiedy patrzę na to, co się dzieje na granicy – mówi aktorka Izabela Dąbrowska.
Film „Powrót do Jedwabnego. Żydowski rozbiór Polski” wędruje wraz ze swoim autorem po Polsce, a w planach są też wizyty zagraniczne. Można rzec, że widmo Wojciecha Sumlińskiego krąży po Europie.
Od pewnego czasu rocznica zbrodni w Jedwabnem ściąga różnej maści ekstremistów jak muchy do miodu. W tym roku zjawili się wyjątkowo tłumnie i na pewno nie po to, by pochylić głowy nad grobami ofiar. Przeciwnie.
Żydowska droga krzyżowa: Jedwabne, Radziłów, Wąsosz, Szczuczyn, Goniądz, Bzury, Rajgród. Potem Kielce. I dziesiątki innych miejsc. Zatłuczeni pałkami, spaleni w stodołach, zastrzeleni. I nie pozostał nawet wstyd.
Wznowienie ekshumacji mogłoby być ukoronowaniem rozdziału „żydowskiego” w polityce historycznej rządzącej partii i spełnieniem oczekiwań wielu rodaków.
Krótka i gwałtowna historia kącika wiedzy o Żydach w Jedwabnem i Kuczach.
Czy pamięć o wstydliwym masowym mordzie z 1941 roku, gdy w drewnianej stodole spalono żywcem przynajmniej trzystu Żydów, jest w Jedwabnem wciąż żywa?
Czas ogłosić cud niepamięci. Domagamy się uznania naszych krzywd – ale krzywd zadanych polską ręką pamiętać nie chcemy.
Rozmowa z dr. Olafem Żyliczem, psychologiem, o „Pokłosiu” Władysława Pasikowskiego, zbrodniach wypieranych z pamięci, winie, wstydzie i strachu po tragediach czasu wojny.