Po ostatnim wzburzeniu prokuratora Zbigniewa Ziobry wyraźnie widać, że sprawy wymykają mu się spod kontroli.
Sędzia Izby Karnej SN prof. Włodzimierz Wróbel zachował immunitet. Według neosędziów z Izby Dyscyplinarnej należy mu się postępowanie dyscyplinarne, a nie karne. Celem jest defamacja jednego z najbardziej rozpoznawalnych i poważanych sędziów SN.
Może nie warto wiać w leśne gąszcze, jak w skeczu Stanisława Tyma, skoro czekają nas auta elektryczne, promy kosmiczne, sprawiedliwe podatki, szpitale prowadzące badania naukowe (zamiast leczenia ludzi?) i nowe autostrady.
Sędzia Wróbel jest postacią dla władzy PiS symboliczną. To on i prawnicy z Krakowskiego Instytutu Prawa Karnego swoją rzeczową i prawniczo miażdżącą ekspertyzą ośmieszyli ministra Zbigniewa Ziobrę.
„Polski system dyscyplinarny dla sędziów narusza prawo UE. Nie gwarantuje niezależności i bezstronności Izby Dyscyplinarnej” – ogłosił dziś rzecznik generalny TSUE.
Mamy sensację. I oklaski na sali rozpraw: Adam Roch, były prokurator, a obecnie neosędzia Izby Dyscyplinarnej SN, nie zezwolił na doprowadzenie pod przymusem Igora Tulei do prokuratury. Zakwestionował zarzuty, jakie postawiła. I zasugerował jej wprost, że może rozważyć wycofanie się z nich.
Można zrozumieć gorycz ministra i prokuratora generalnego Zbigniewa Ziobry z powodu porażki w sądzie w sprawie Sławomira Nowaka. Ale sugerowanie, że sąd mógł orzec z pobudek politycznych, jest skandalem.
Formalne, nieformalne bądź – nazwijmy to – ideowe związanie z władzą mogło być czynnikiem dyskwalifikującym wszystkie zgłoszone przez Polskę kandydatury do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Al Capone siedział za podatki. Czy Tadeusz Rydzyk posiedzi za nieudzielenie informacji? A może przestępstwo zniknie, zanim zostanie skazany?
Zbigniew Ziobro to najdłużej urzędujący minister sprawiedliwości w III RP. Zajmuje stanowisko już szósty rok. I „reformuje” sądownictwo. Wizytówką tych działań może być Sąd Rejonowy w Sulęcinie.