Północne odrodzenie

W Berlinie trwa wystawa idealnie trafiająca w przedwielkanocne nastroje. Dwaj giganci sztuki XV w. i współtwórcy malarskiego renesansu północnej Europy, Mistrz z Flemalle oraz Rogier van der

Orły z krzyżami

Polscy rycerze najchętniej wybierali się na krucjaty przeciw pogańskim sąsiadom. Ale wyruszali też do Ziemi Świętej.

Ołtarz narodowy

Na przykładzie Wita Stwosza możemy prześledzić, jak średniowieczny artysta, najpierw zapomniany, potem odkryty w czasach, gdy akurat kształtowało się pojęcie narodu, staje się elementem nowoczesnej polityki.

Mit Oracza

Niemal każde państwo i dynastia mają swój mit cudownych narodzin. Jak było z państwem Polan? Utrzymujemy się w tym nurcie.

Dlaczego średniowieczna mniszka tak fascynuje feministki

Żyjąca w XII w. mniszka Hildegarda z Bingen jest dziś modna. Fascynuje feministki, melomanów i wyznawców głębokiej ekologii.

Skąd się wzięli Lechici?

W szkołach jesteśmy uczeni o Polanach, Piastach, Wielkopolsce i łacińskim chrzcie Mieszka jako źródłach naszej państwowości. Wśród historyków jednak już od średniowiecza przewija się hipoteza o jej krakowskiej kolebce oraz o chrześcijaństwie przyjętym najpierw w obrządku Cyryla i Metodego.

Krzyżem i mieczem

Dwa wieki wypraw krzyżowych nie zatrzymały Ziemi Świętej w rękach chrześcijan, lecz pozostawiły rany żywe do dziś. Przypomnijmy historyczne wydarzenia, do których Ridley Scott nawiązuje w swym najnowszym filmie „Królestwo niebieskie”.

Stół i łoże króla Artura

Według zapowiedzi film „Król Artur” pokazuje prawdziwą historię najsłynniejszego rycerza Okrągłego Stołu. Czy jednak taka historyczna prawda w ogóle istnieje?

Prasłowiańskie saksy

Jak pisał jeden z wybitnych uczonych europejskich Henri Pirenne – gdyby nie było Mahometa i imperium kalifów opartego na niewolnikach – nie byłoby Karola Wielkiego. Dodajmy: i naszego Mieszka. Prastara Polska wyrosła na eksporcie żywego towaru.

Piast zjadł Popiela. Polska według legendy

Badacze wciąż próbują zrozumieć baśniową opowieść o Piaście i Popielu. Wiele wskazuje na to, że jej autor, Gall Anonim, był dworskim i państwowym propagandystą.