Kraj

Matura z afery AG

Po sejmowej debacie ws. Amber Gold

Wysłuchałem – ku zadziwieniu całej rodziny, w tym dwóch psów - całej debaty sejmowej w sprawie Amber Gold i pomyślałem sobie, że byłoby to niezłe zadanie na egzamin maturalny: napisz czego się dowiedziałeś o polskim parlamencie, o państwie, o polityce, jakie kwestie i problemy wybiłbyś na pierwszy plan.

Ten wielogodzinny tasiemiec nadawałby się świetnie do takiej analizy, a ogarnięcie myślowe setek wystąpień i wypowiedzi mogłoby być doskonałym sprawdzianem z dorosłości obywatelskiej i dojrzałości intelektualnej.

Afera jak afera, w końcu nie przesadzajmy, czekają nas zapewne – obym nie wykrakał – większe i bardziej dramatyczne. Niemniej stała się ona i pretekstem, i powodem, i okazją do zaprezentowania tak znanych i nudnych w swojej powtarzalności popisów nienawiści do ekipy rządzącej opozycji (zwłaszcza prawicowej, choć i z lewej strony nie brakowało harców i populizmu) jak rzeczywistych pytań i dylematów o stan państwa polskiego, jego instytucji i urzędników, o stan prawa.

Wreszcie też postawienia pytań bardziej fundamentalnych, jeśli nie o ciężarze ustrojowym to na pewno, chciałoby się powiedzieć, bez mała filozoficznych, które pojawiły się w wystąpieniach premiera. Wtedy, gdy mówił roli państwa i jego obowiązkach wobec obywatela. Choćby: ile państwa w państwie, czy państwo powinno brać, i w jakim zakresie i w jakich wypadkach, odpowiedzialność za decyzje finansowe jego obywateli. A też – już na innym poziomie - czy cała klasa polityczna nie musi aby zająć się i to natychmiast całą sferą żywiołowo rozwijających się nie koncesjonowanych usług parabankowych, lichwiarskich i pożyczkowych. I czy ABW może nie powinna skupiać się na działaniach śledczych, a bardziej na informacyjnych.

Także w innych wystąpieniach (ministra finansów, ministra gospodarki, sprawiedliwości, także prokuratora generalnego, niektórych posłów) pojawiały się wątki, które daleko wykraczały poza bezpośrednie konteksty afery Amber Gold. W jaki sposób kontrolować władzę, w jaki sposób sprawdzać trafność i przydatność przyjętych ustaw, jak reformować dalej czy może zupełnie inaczej wymiar sprawiedliwości.

Każda z tych kwestii jest ważna i tym na pewno zająć się powinni nasi parlamentarzyści, pytanie tylko, czy są w ogóle w stanie, nie mówiąc już o dobrej woli i chęciach. W większości robili wrażenie, nie po raz pierwszy zresztą, że zajęci są wyłącznie naparzaniem i przypodobywaniem się swoim przywódcom. W ciemno zresztą można było powiedzieć co i kto za chwilę powie z mównicy sejmowej.

Tak czy inaczej debata odsłoniła jednak zatrważające, historycznie i psychologicznie nawarstwione niesprawności państwa, pokazała, że tylko żmudną mitręga można je próbować przezwyciężać, we współpracy wszystkich z wszystkimi. O współpracy politycznej można tylko pomarzyć, choć coś tam zapewne da się upichcić, ale o współpracy społeczeństwa z państwem trzeba mówić głośno i na jej rzecz pracować. Myślę sobie, że po tej aferze do ludzi chyba zaczyna docierać, że państwo może i powinno im pomagać, zwłaszcza jeśli będzie sprawniejsze, ale nie wyręczy ich w myśleniu racjonalnym i na własny rachunek.

Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kultura

Kasowy horror, czyli kulisy kontroli u filmowców. „Polityka” ujawnia skalę nadużyć

Wyniki kontroli w Stowarzyszeniu Filmowców Polskich, do których dotarliśmy, oraz kulisy ostatnich wydarzeń w PISF układają się w dramat o filmowym rozmachu.

Violetta Krasnowska
12.12.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną