Kraj

Iwona Śledzińska-Katarasińska (1941–2024)

Iwona Śledzińska-Katarasińska Iwona Śledzińska-Katarasińska Sergiusz Pęczek / Agencja Wyborcza.pl
Iwona Śledzińska-Katarasińska zmarła w poniedziałek rano po walce z ciężką chorobą – poinformowała marszałek Senatu Małgorzata Kidawa-Błońska (KO). Była najdłużej nieprzerwanie zasiadającą posłanką w polskim Sejmie po 1989 r.

Iwona Śledzińska-Katarasińska sprawowała mandat od 1991 do 2023 r., w ostatnich wyborach 15 października po raz pierwszy od 32 lat nie dostała się do Sejmu.

W ostatnim tekście nadesłanym do „Polityki” już po wyborach 2023 r. napisała: „Po 32 latach oglądania polskiej polityki od wewnątrz, z ław sejmowych, przyszło mi przyglądać się rewolucji demokratycznej, która dokonała się 15 października, z zewnątrz. Jak pech, to pech, ale z każdego niepowodzenia, jak by nie bolało, trzeba wyciągać pozytywy. No i tak – parlamentarny świat dziś widzę oczyma powszednich zjadaczy chleba, którzy nie za często i nie za wnikliwie śledzą meandry politycznych gier i gierek. Ja często i wnikliwie, stąd wiem nieco więcej”.

Związana z Łodzią

Urodziła się w 1941 r. w Komornikach, ale przez prawie całe życie była związana z Łodzią. Skończyła studia na Uniwersytecie Łódzkim, pracowała jako dziennikarka w „Dzienniku Łódzkim” i „Głosie Robotniczym”. Od 1972 r. należała do partii, w latach 80. wystąpiła z PZPR, działała w opozycji demokratycznej, co przypłaciła zakazem wykonywania zawodu dziennikarza. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. została na kilka dni internowana.

W 1989 r. jako pierwsza redaktorka naczelna tworzyła łódzki dodatek „Gazety Wyborczej”. W 1990 wstąpiła do Ruchu Obywatelskiego – Akcja Demokratyczna (ROAD), później należała do Unii Demokratycznej i Unii Wolności, od 2001 działała w Platformie Obywatelskiej.

Wieloletnia szefowa komisji kultury

W 1991 r. po raz pierwszy uzyskała mandat posłanki na Sejm, kandydując z listy UD, z ramienia tej partii uzyskała reelekcję w 1993 i w 1997. W kolejnych kadencjach od 2001 r. posłanka PO, do 2006 kierowała zarządem regionu łódzkiego. W 1999 r. została fundatorką Nagrody Złote Pióro imienia Jerzego Katarasińskiego, jej zmarłego w 1989 r. męża, również dziennikarza. W latach 2005–15 była przewodniczącą komisji kultury i środków przekazu w Sejmie, zasiadała też w radzie programowej TVP.

Reporterowi „Polityki” tłumaczyła w listopadzie, że nie weszła do Sejmu w ostatnich wyborach ze względu na chorobę, która przytrafiła się jej w pierwszych dniach po ogłoszeniu listy wyborczej. – Od tej pory zmieniam tylko kuracje i szpitale – mówiła. I dodała, że ma jeden cel: wyzdrowieć. – Gdy to się wreszcie stanie, będę się zastanawiała, czy mam jakiekolwiek plany.

Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kultura

Czytamy i oceniamy nowego Wiedźmina. A Sapkowski pióra nie odkłada. „Pisanie trwa nieprzerwanie”

Andrzej Sapkowski nie odkładał pióra i po dekadzie wydawniczego milczenia publikuje nową powieść o wiedźminie Geralcie. Zapowiada też, że „Rozdroże kruków” to nie jest jego ostatnie słowo.

Marcin Zwierzchowski
26.11.2024
Reklama