Szwarcman: Werdykt Konkursu Chopinowskiego zaskoczył. Byli lepsi od zwycięzcy

Nikt się nie spodziewał wygranej Erica Lu. Skąd to zaskoczenie? Stąd, że jeżeli jego występy były olśniewające, to wyłącznie pod względem technicznym.

Trzeba przyznać, że w finale mimo choroby Eric Lu jako jedyny nie miał pomyłek, a to występy w finale ważą najwięcej. Ale warto zauważyć, że choć często zwycięzcy otrzymują też którąś z nagród specjalnych, on nie otrzymał żadnej.

Nagrodę za wykonanie koncertu przyznano 17-letniej, studiującej w Polsce Chince Tianyao Lyu. Ona może jeszcze w przyszłości wrócić na konkurs po lepszy wynik – podobnie jak wcześniej Lu (który wystąpił w konkursie także w 2015 r.) otrzymała IV nagrodę. Ex aequo ze Shiori Kuwaharą, która już wrócić nie może, a była jedną z najwybitniejszych osobowości konkursu. Napisałam ostatnio na blogu, że skoro Tianyao Lyu jest – jak ją nazywają – księżniczką, to Shiori Kuwahara jest królową. W werdykcie księżniczkę z królową zrównano i odepchnięto na dalsze pozycje.

Wpadki i zachwyty

Dobrze, że doceniono wielką muzykalność i osobowość również powracającej na konkurs Zitong Wang, przyznając jej III miejsce oraz nagrodę za najlepsze wykonanie sonaty (rzeczywiście jej Sonata b-moll była wstrząsająca). Miała parę wpadek w finale i to zapewne obniżyło jej punktację. Ale wyżej od tych trzech wspaniałych pianistek postawiono – poza zwycięzcą – Kevina Chena, który finał zagrał dość asekuracyjnie, nieciekawie. To znana już postać w świecie pianistycznym, podobnie jak Eric Lu – obaj mają już swoje ścieżki kariery. Po co przystępowali do tego konkursu, blokując możliwości ciekawszym pianistom dopiero wchodzącym na rynek? Można zrozumieć: po to, żeby wywalczyć sobie na tym rynku lepsze warunki. Ale czy to będą ambasadorzy konkursu, którzy wniosą coś nowego do chopinowskiej pianistyki?

Możemy cieszyć się z Piotra Alexewicza na V miejscu (tym bardziej że miał wpadki w finale i można było się o niego obawiać), ale też zdumieć się, że otrzymał nagrodę ex aequo z Malezyjczykiem Vincentem Ongiem (choć miejmy nadzieję, że dzięki temu na pewno nietypowemu pianiście zwiększy się zainteresowanie Chopinem w Malezji). I zdumieć się jeszcze bardziej, że antyromantyczna, ale intrygująca osobowość, jaką jest William Yang, została sklasyfikowana niżej.

Wyróżnienia otrzymali pozostali finaliści, a Tianyou Li dodatkowo nagrodę za najlepsze wykonanie poloneza. Ten 21-latek, który nigdy jeszcze nie studiował poza Chinami, zaprezentował się ciekawie i też mógłby jeszcze wrócić. Powróci na konkurs – tak już zapowiada – młodszy o rok Yehuda Prokopowicz, który co prawda nie wszedł do finału, ale otrzymał nagrodę za najlepsze wykonanie mazurków (i słusznie).

Kobietom trudniej

Na koniec jeszcze o Ericu Lu. Słyszymy go często w Polsce i zapewne w związku z wygraną będziemy słyszeć jeszcze częściej. Ale i tak wciąż będziemy z większym utęsknieniem oczekiwać występów jego partnerki Kate Liu, która jest osobowością absolutnie niepowtarzalną. Wyszło jednak paradoksalnie, że to on jest lepszy, bo ma I nagrodę, a ona, tak jak w tym roku Zitong Wang, otrzymała swego czasu dopiero III nagrodę; na innych zaś konkursach, do których przystępowała później, wręcz bywała odrzucana, choć grała rewelacyjnie. Z czego wniosek: trudniej w tych sytuacjach jest kobietom, zwłaszcza kiedy są zdolniejsze. Kilku pianistek, które odpadły w poprzednich etapach zakończonego właśnie konkursu, chciałabym słuchać w przyszłości o wiele bardziej niż niektórych finalistów. Nie jestem seksistką, więc podkreślę, że kilku pianistów też.

Lista nagrodzonych

• I nagroda i złoty medal: Eric Lu (USA)
• II nagroda i srebrny medal: Kevin Chen (Kanada)
• III nagroda i brązowy medal: Zitong Wang (Chiny)
• IV nagroda: ex aequo Tianyao Lyu (Chiny) i Shiori Kuwahara (Japonia)
• V nagroda: ex aequo Piotr Alexewicz (Polska) i Vincent Ong (Malezja)
• VI nagroda: William Yang (USA)

Nagrody specjalne:

• za najlepsze wykonanie koncertu: Tianyao Lyu (Chiny)
• za najlepsze wykonanie mazurków: Yehuda Prokopowicz (Polska)
• za najlepsze wykonanie poloneza: (Tianyou Li)
• za najlepsze wykonanie ballady: Adam Kałduński (Polska)
• za najlepsze wykonanie sonaty: Zitong Wang (Chiny)