Gry

Cyborg na mieliźnie

Recenzja gry: „Deus Ex: Rozłam ludzkości”

materiały prasowe
Zbyt często trzeba brnąć przez nużące mielizny, gra notorycznie gubi tempo, w dodatku przedstawiona wizja dystopii jest uderzająco schematyczna i naiwna.

Kontynuacja gry „Deus Ex: Bunt ludzkości”. Jest rok 2029. Tężeje napięcie między ludźmi, którzy nie korzystają z mechaniczno-elektronicznych implantów, a cyborgami – osobnikami udoskonalonymi, których ortodoksi czystości rasowej coraz bardziej się boją. Za kulisami tej wielkiej sceny przemian cywilizacyjnych knują swe ogólnoświatowe spiski demiurgowie inżynierii społecznej. Na drodze znów spróbuje im stanąć cyborg Adam Jensen. „Deus Ex: Rozłam ludzkości”, niestety, nie dorównuje poziomem ani poprzedniczce, ani tym bardziej słynnej pierwszej grze z cyklu, w 2000 r. słusznie uważanej za najwybitniejsze osiągnięcie gatunku RPG. Szwankuje dramaturgia. Zbyt często trzeba brnąć przez nużące mielizny, gra notorycznie gubi tempo, w dodatku przedstawiona wizja dystopii jest uderzająco schematyczna i naiwna.

Deus Ex: Rozłam ludzkości, Eidos Montreal, Cenega, PlayStation 4, Xbox One, Windows

Polityka 40.2016 (3079) z dnia 27.09.2016; Afisz. Premiery; s. 77
Oryginalny tytuł tekstu: "Cyborg na mieliźnie"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Społeczeństwo

Wyjątkowo długie wolne po Nowym Roku. Rodzice oburzeni. Dla szkół to konieczność

Jeśli ktoś się oburza, że w szkołach tak często są przerwy w nauce, niech zatrudni się w oświacie. Już po paru miesiącach będzie się zarzekał, że rzuci tę robotę, jeśli nie dostanie dnia wolnego ekstra.

Dariusz Chętkowski
04.12.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną