Ma to swoje dobre i złe strony. Dobra to porządna strona wykonawcza, niedzisiejsze podejście do melodii, aranżacji piosenkowych w pop-rockowym stylu – za brzmienie odpowiada tu producent istotny dla polskiego rynku tamtych czasów Adam Abramek. Z drugiej strony – mamy tu również sygnał tego, czym album być mógł w swojej alternatywnej historii, czyli dwa utwory (w tym ten tytułowy, „Aya”) zrealizowane z Markiem Dziedzicem (m.in. Mela Koteluk, Ballady i Romanse). Z uznaniem dla pierwszych, z ciekawością dla drugich, stwierdzam tu jednak pewne objawy niezdecydowania, może i zbyt długiej pracy. I bardziej przypomnienie, jak polska muzyka pop brzmiała (dominują kobieca wrażliwość i męskie rymy) niż głos w dyskusji o tym, jak brzmieć powinna. Gość specjalny, anonimowa dla dzisiejszej publiczności Kanadyjka Alannah Myles, też głosem w owej dyskusji nie jest.
Kasia Kowalska, AYA, Universal