Rosyjskie trolle sieją zamęt w Ameryce Południowej

2 lutego 2020

Rosyjskie kampanie dezinformacyjne dosięgły Ameryki Południowej, a fabryki trolli radykalizowały ludzi w czasie największych protestów. Smarterpix/PantherMedia

Raport departamentu stanu USA nie pozostawia złudzeń. Rosyjskie kampanie dezinformacyjne dosięgły Ameryki Południowej, a fabryki trolli podgrzewały temperaturę ubiegłorocznych protestów.

Pierwsze doniesienia o możliwym zaangażowaniu rosyjskich kolektywów internetowych w falę społecznego niepokoju na kontynencie pojawiły się w październiku. Kiedy świat oglądał obrazki z Santiago de Chile, gdzie ponad milion osób protestowało na ulicach przeciw nierównościom ekonomicznym, dewastując przy okazji staje metra, amerykańscy dyplomaci ostrzegali, że w sieci widać nagły wzrost aktywności spoza regionu. Ale nie mieli dowodów na rosyjski wkład w podgrzewanie konfliktu.

Rosyjskie trolle w Chile, Boliwii, Ekwadorze

Dziś już wiadomo, że Kreml działał w Ameryce Południowej w kilku krajach jednocześnie. Z analiz departamentu stanu, które 19 stycznia upublicznił „New York Times”, wynika, że w samym Chile 10 proc. wszystkich wpisów na Twitterze, które nawoływały do uczestnictwa w protestach i konfrontacji z władzą, niemal na pewno pochodziło z kont administrowanych przez Rosjan.

Trop prowadzi też do Boliwii. Po ustąpieniu prezydenta Evo Moralesa 10 listopada 2019 r. kraj znalazł się w konstytucyjnej próżni. A z rosyjskich kont wypuszczano prawie tysiąc tweetów dziennie. Podobnie jak wtedy, gdy w Ekwadorze prezydent Lenin Moreno omal nie został obalony. A także w ogarniętym kryzysem i korupcyjnymi skandalami Peru i Kolumbii destabilizowanej przez protesty związane z cięciami w polityce socjalnej.

Mateusz Mazzini

Socjolog, reporter, latynoamerykanista. Absolwent Uniwersytetu Oksfordzkiego, studiował też na Narodowym Uniwersytecie Walijskim, w Kordobie i Bilbao. Pisze o europejskiej skrajnej prawicy, populizmie, krajach Ameryki Łacińskiej, Globalnego Południa, wydarzeniach na Zachodzie i południu Europy. Nominowany do Grand Press 2020 w kategorii „reportaż prasowy”. Laureat dziennikarskich stypendiów przyznawanych przez „Deutsche Welle”, Balkan Insight i Balkan Investigative Reporting Network. Autor książki „Koniec tęczy. Chile po Pinochecie”. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą”, „Polityką” i „Przeglądem”, publikował też m.in. na łamach „Washington Post”, „Foreign Policy”, „El País" i „Foreign Affairs”. W TVP World prowadzi „Wider View”, cotygodniowy program o sprawach międzynarodowych.