Nawet 50 stopni C. Potężne upały doskwierają całemu światu. A my nadal jedziemy na gapę

Jak gorąco by nie było, ile osób by zmarło – to wszystko już doskonale wiemy. Jedyne nowości to zasięg niekorzystnych zdarzeń. Sytuacja powtarza się co lato i pora wyciągnąć wnioski. Okoliczności i tak je wymuszą.

Ponadstandardowe upały męczą półkulę północną, także Japonię i Chiny (padł m.in. chiński historyczny rekord: 52 st. C). Cierpi basen Morza Śródziemnego: 44 st. C w Hiszpanii, 46 na Sardynii, w kilku częściach Włoch ostrzegano, że bardzo wysokie temperatury utrzymają się przez kolejne naście dni. W lipcu w Maroku i Algierii notowano po 48 st. Rządy obu krajów, oswojonych przecież z upałami, przestrzegają mieszkańców i turystów, by uważali. W zeszłym roku latem, które nie było tak gorące jak obecne, w Europie zmarło ponad 60 tys. osób.

Lasy płoną tam, gdzie zwykle się nie pali

Stany podwyższonej ostrożności związane są też ze spodziewaną falą pożarów, zwłaszcza lasów. Już płoną w środkowej Grecji, na hiszpańskiej wyspie La Palma i w południowej Szwajcarii. Tam co prawda na niezbyt sporej powierzchni, raptem 100 ha – w Hiszpanii czy Grecji, jak się pali, to na znacznie większym obszarze – ale przecież szwajcarska część Alp nie jest tradycyjnym miejscem leśnych pożarów. Tyle że było bardzo sucho w czerwcu i pierwszej połowie lipca, więc ogień znalazł porządne paliwo. Na dodatek pełga po bardzo stromych, niedostępnych zboczach. Strażakom, gaszącym przede wszystkim z powietrza, nie pomaga porywisty wiatr.

Podobnie, ale na jeszcze większą skalę, dzieje się za Atlantykiem. Wrażenie robi informacja o sytuacji w kalifornijskiej Dolinie Śmierci, gdzie o północy 17 lipca utrzymywała się temperatura 49 st. W Stanach Zjednoczonych – też przyzwyczajonych do ciepła – upałami dotknięte jest ok. 100 mln osób, wiele z nich jest zamkniętych w tzw. kopule ciepła, wypełnionej suchym powietrzem, które blokuje dopływ nowego powietrza i wilgoci.