To muzyka salonowa, jakiej w XIX w. tworzono wiele, ale ci obecni na płycie byli w większości uczniami Chopina.
I już mamy pierwszą płytę zwycięzcy Konkursu Chopinowskiego sprzed miesiąca w ramach kontraktu z prestiżową firmą płytową.
XVIII Konkurs Chopinowski był inny niż poprzednie. I to nie tylko z powodu rocznego odsunięcia w czasie.
Tym razem już na pewno się odbędzie. Ilu młodych pianistów weźmie udział – okaże się, jak zawsze, już po rozpoczęciu konkursu.
Tytułowe motto festiwalu odnosi się do repertuaru, który w przeszłość sięga polskiego baroku, a w przyszłość – od Chopina do Karola Szymanowskiego, Igora Strawińskiego (50. rocznica śmierci), Mieczysława Wajnberga i Witolda Lutosławskiego.
Mateusz Kowalski przeplata kompozycje gitarowych mistrzów transkrypcjami Chopinowskich mazurków.
Niedawna burza w szklance wody wokół korespondencji Chopina może przynieść pewną korzyść: większe zainteresowanie jego listami. Są tego warte, tylko trzeba umieć je czytać.
Szwajcarski redaktor muzyczny radia SRF Moritz Weber jest o tym przekonany. Wnioskuje tak z listów Chopina do Tytusa Woyciechowskiego.
Kolejna płyta z serii firmowanej przez Polskie Radio Chopin, której bohaterami są wybitni polscy pianiści przeszłości, poświęcona jest sztuce wykonawczej Barbary Hesse-Bukowskiej.
Album z pieśniami Chopina, dedykowany pamięci znakomitego teoretyka muzyki Mieczysława Tomaszewskiego, to interesująca propozycja nie tylko dla fanów polskiej liryki wokalnej.