Gdzie ta norma?

Rozmowa z doc. dr Joanną Meder, psychiatrą, o granicach między zdrowiem a zaburzeniami psychicznymi oraz o znaczeniu zdrowego rozsądku

Doskonale albo wcale

Od nieśmiałości do fobii społecznej – skąd w nas to się bierze?

Zapiski z oddziału 6A

Pacjentka z oddziału kobiecego 6A, w szpitalu od 10 lat: Mama zabrania mi z moim synem rozmawiać. Myśli, że ja mu będę o Lubiążu wspominała bez przerwy. A on już nie może słuchać o tym Lubiążu. Już ma dość.

Z kamienną twarzą. Kto jest psychopatą

Ktoś zakatował na śmierć dziecko, inny – w okrutny sposób zamęczył starą kobietę. Bez wyrzutów sumienia, bez cienia skruchy. Potocznie nazywa się ich psychopatami. Zgwałcenie i zamordowanie siedmiolatki w Wałbrzychu znów o nich przypomniało.

Dialog gulgoczących indorów

Rozmowa z prof. Bohdanem Wasilewskim, psychiatrą, o tym, na co chorujemy jako społeczeństwo.

Choroba zwana teatrem

Jest tylko jeden warunek: stuprocentowe szaleństwo. Nie trzeba okazywać zaświadczenia lekarskiego. Przyjmę każdego, kto otwarcie mówi, że jest chory – deklaruje Katarzyna Wińska, założycielka warszawskiego teatru osób chorych na schizofrenię Opera Buffa.

Dom poza domem

Najlepszym miejscem dla pacjenta po wypisaniu ze szpitala psychiatrycznego jest dom, choćby zastępczy. W hostelu dla młodzieży w Łodzi mieszka 13 osób. Grozi mu jednak likwidacja.

Więźniowie luster

Zamknięci w domach, z myślami samobójczymi, wstydzą się swojego wyglądu. Najwięcej zastrzeżeń mają do twarzy: za duży nos, dziwne usta, wysunięta broda. Z takimi defektami nie potrafią żyć. Choć biorą się one tylko z ich chorej wyobraźni.

Terapia pogarszająca

Co roku pierwszy w życiu epizod schizofreniczny przechodzi około 10 tys. Polaków. Głównie młodych, 18–25-letnich, będących akurat w jakimś kluczowym momencie życia. Powrót do społeczeństwa to dla nich heroizm. W Polsce – szczególny.

Uczulenie na ludzi. Skąd się bierze ekstremalna nieśmiałość

Ekstremalna nieśmiałość – tak określa się fobię społeczną. To lęk przed byciem obserwowanym i ocenianym, przed kompromitacją i upokorzeniem. Dziś, gdy przez życie idzie się przebojem, musi być szczególnie dotkliwy. Mało teraz miejsca dla nieśmiałych.