Krytycznie o sobie

W latach 90. XX w. polskie życie artystyczne zdominowała tzw. sztuka krytyczna. Przez jednych gnębiona, przez innych wychwalana, stanowiła najbardziej wyrazistą artystyczną manifestację w kraju rozkwitającego kapitalizmu i wolności. Pasjonująco opisuje ją Artur Żmijewski w wydanej właśnie książce „Drżące ciała”.

O czym świadczy „Świadectwo”

Ta niewielka książeczka kardynała Dziwisza szybko stała się bestsellerem. Bez mała ćwierć miliona egzemplarzy sprzedanych na pniu to nie tylko wynik wzorowej akcji reklamowej, ale wciąż magnetycznej siły polskiego papieża.

Literat Lepper

Wychowała mnie Szeherezada

Rozmowa z Jackiem Dehnelem, laureatem Paszportu „Polityki”

Dzwonek z łamanych kości

Minęło ćwierć wieku, od kiedy zespół Republika nagrał pełną retorycznych pytań piosenkę „Telefony”. I choć w grudniu obchodziliśmy piątą rocznicę śmierci jej autora Grzegorza Ciechowskiego, a telefony komórkowe stały się sprzętem podręcznym, problem „gdzie dzwonić mam” okazuje się jednym z naczelnych tematów twórczości tak piosenkarskiej, jak literackiej.