Muzyka zeszła na psy

Rozmowa z Robertem Frippem, liderem zespołu King Crimson

Duch fabryki

Rozmowa z Lou Reedem, poetą, kompozytorem, artystą rocka

Na śmierć szarpidruta

Rock, symbol kultury popularnej mijającego stulecia, jeszcze ma swoich fanów, wiele jednak wskazuje, że już niedługo stanie się estetyką przeszłości. Nostalgicznym wspomnieniem muzycznych weteranów albo mitem zupełnie niejasnym dla młodego pokolenia. Zmieniają się nie tylko estetyczne upodobania, ale i sensy społeczne przypisywane muzyce popularnej. W tej samej mierze dotyczy to Polski, co i reszty świata.

Co się stało z tamtą klasą?

W pierwszej połówce poprzedniej dekady mieli fanów, koncerty i czasem niezłe pieniądze. Ich zespoły objeżdżały kraj i choć ówczesny państwowy przemysł płytowy z dzisiejszej perspektywy wydaje się mieszanką biurokracji z manufakturą, kiedy ukazywała się płyta, a choćby i kaseta, kupowano je w parę dni. Polski boom rockowy z tamtych czasów ma swoich bohaterów czynnych w branży do dziś, ale ma także bohaterów po przejściach i takich, o których dziś się nie pamięta.

Tyłem do przodu

Przeróbki starych filmów, nowe wersje starych piosenek, nostalgia za latami 60., wreszcie, ostatnio, benefis lat 70., które w wydaniu zachodnim przypomniał amerykański film "Idol". Nic dziwnego, że w tej atmosferze wracają do łask nasi rodzimi idole estrady tamtej epoki. Po długiej przerwie nową płytę wydała Zdzisława Sośnicka, swój powrót zapowiada Irena Jarocka, a w radiu co chwila słyszymy piosenki Anny Jantar. Kultura dzisiejsza idzie tyłem do przodu.