Historia Paula Rusesabaginy posłużyła za podstawę scenariusza produkcji „Hotel Rwanda”. Dawny bohater jest oskarżany m.in. o terroryzm, porwania i zabójstwa.
Kagame nie jest typowym dyktatorem. Jeśli już, to aspiruje do miana władcy absolutnego, ale oświeconego.
W „Ptaki śpiewają w Kigali” na ludobójstwo w Rwandzie nakładają się pamięć o Holocauście oraz osobista trauma reżyserki Joanny Kos-Krauze, opłakującej śmierć męża Krzysztofa Krauzego. To film o wiecznym trwaniu w traumie.
Miejscowy Kościół, tak jak Watykan, do tej pory w tej sprawie milczał.
W Rwandzie wszyscy mówią o pojednaniu, szuka się go często po omacku, wymusza je, ale to za trudne – mówi Janvier, jedna z prawie tysiąca osób, które w stolicy tego kraju przyszły na casting do polskiego filmu „Ptaki śpiewają w Kigali”.
Interwencja międzynarodowa była zbyt późna i słaba. Wymordowano tu prawie milion ludzi. Dziś Rwanda przezwycięża nienawiść.
Paul Kagame znów został prezydentem Rwandy. Obserwujmy go uważnie.
Dla jednych odważny reformator i wzorowy przywódca, dla innych autokrata i zbrodniarz wojenny.
Ten zapach jest słodkawy, tłusty, lepki. Osiada na skórze, spowija włosy, wpełza pod powieki, do nozdrzy, do ust. Zostaje. Nawet po pewnym czasie powraca niespodzianie. Kora mózgowa nie ma tu