Pas na cnotę

Jeszcze niedawno Gubbio znane było głównie z legendy o św. Franciszku i strasznym wilku. Teraz miasto rozsławia pewien rzemieślnik, który produkuje urządzenia służące zachowaniu wierności.

Łapcie, całujcie, tulcie!

Wedle prokuratury chwytanie podwładnej za krocze mieści się w polskiej normie

Seks, rozum, wiara

Z Warszawy może być bliżej do Australii, z Lublina – do Filipin. Nie chodzi naturalnie o geografię. Chodzi o wartości deklarowane przez studentów pięciu uczelni na trzech kontynentach.

Wojny towarzyskie

Prezydent Warszawy wypowiedział wojnę agencjom towarzyskim. Na jakiej podstawie można usunąć je z domów? Co powinny zrobić wspólnoty i spółdzielnie, które chcą się pozbyć również innych uciążliwych lokatorów: hurtowni, szwalni, szkół języków obcych ulokowanych w mieszkaniach? Jak uwolnić domy od zbieraczy odpadków, żyjących wśród zwałów śmieci?

Trochę zamężni

Sąd Najwyższy stanu Massachusetts orzekł, że nie widzi przeszkód w małżeństwach osób tej samej płci. Kwestia ta może się stać wiodącym tematem nadchodzącej prezydenckiej kampanii wyborczej. Tak jak aborcja przed czterema laty.

Państwo bezpłciowe

Szwedzcy homoseksualiści są coraz bardziej krytyczni wobec rządu. Zarzucają mu, że regulacje dotyczące ich statusu prawnego bliższe są ciągle duchowi dokumentów watykańskiej Kongregacji Wiary niż rezolucji Parlamentu Europejskiego z 1994 r. wzywającej do przyznawania osobom homoseksualnym równych praw.

Ryk z włochatej klaty

Na światowej estradzie trwa osobliwy konkurs na siłę seksapilu. Uczestniczą w nim nie tylko epatujące erotyzmem piosenkarki, ale też śpiewający mężczyźni.

Seksoholizm. Jak to się leczy?

Erotomania, tak jak narkomania i alkoholizm, jest nałogiem, który można leczyć. Osobie uzależnionej od seksu nie można jednak zalecić dożywotniej abstynencji.

Granica przyzwoitości

Niebawem we Włoszech rozpocznie się proces szefa policji granicznej na lotnisku Marco Polo w Wenecji. Został oskarżony przez Polkę o próbę gwałtu. Sprawa wlecze się już dwa lata i jest precedensowa. Doszła do skutku wyłącznie dzięki uporowi ofiary.

Dlaczego nie umiemy o tym rozmawiać...

Mówienie o seksie i wszelkich aspektach cielesności jest równie pociągające jak czynności z tą cielesnością związane. Co więcej, opowiadactwu nie towarzyszy żaden wysiłek ani nieprzewidziane znaczące konsekwencje. Publicznie jednak Polak posługuje się wciąż niewielkim zasobem słów. Klnie jak szewc lub dryfuje w kierunku suchych terminów medycznych. I nie pomaga dostępna bogata literatura. Kiedy trafia do lekarza od tak zwanych „dolnych partii”, nie potrafi często nazwać prawidłowo części swojego ciała. O czym to świadczy? Przede wszystkim o drobnomieszczańskiej, a potem socjalistycznej pruderii. I trochę o tym, że jaki język – taki przedmiot przezeń opisywany, czyli polski seks.