Niemal we wszystkich krajach Unii istnieje coś w rodzaju 500 plus, ale nigdzie nie wywołuje takich emocji ani nie zapewniło nikomu takiej hegemonii jak Prawu i Sprawiedliwości w Polsce.
Skrajne ubóstwo to życie poniżej minimum egzystencji. Mimo socjalnego rozdawnictwa PiS w Polsce tak właśnie żyje coraz więcej osób. Jak to możliwe?
Program 500 plus to 6 tys. zł rocznego wsparcia na jedno dziecko – podkreśla rząd.
Rząd już wie, że mamy problem z brakiem ludzi do pracy, ale nie ma pojęcia, jak go rozwiązać. Chociaż inne kraje starają się zachęcić do przyjazdu obcokrajowców, Polska ciągle boi się uchodźców i zamierza ich ściąganie reglamentować. Na powrót Polaków z zagranicy też raczej nie ma co liczyć, zwłaszcza jeśli rząd wprowadzi podatek dla bezdzietnych – obowiązujące w PRL bykowe.
Po rozszerzeniu programu 500 plus rodzice na jesieni dostaną na pierwsze dziecko 1500 zł – dzięki wyrównaniu za dwa wakacyjne miesiące. Dlaczego kalendarz wypłaty świadczenia tak się ułożył?
Do strajkujących nauczycieli planują dołączyć pracownicy pomocy społecznej. Ich protest może zagrozić terminowym wypłatom 500 plus, ma więc szanse wywrzeć na władzy wrażenie.
Według GUS bieda jest w Polsce marginesem: w skrajnym ubóstwie żyje nieco ponad 4 proc. Polaków i tylko 6,5 proc. rodzin wielodzietnych. 500 plus poprawiło statystyki finansowe, ale ci naprawdę najubożsi bardziej niż pieniędzy potrzebują ludzkiej pomocy.
W kampanii wyborczej partie zwykle licytują się na obietnice, ale sytuacja wymyka się spod kontroli. Ryzykujemy nie tylko stan budżetu, ale także upadek myślenia o państwie jako wspólnocie praw i obowiązków.
Obietnice PiS przemówić mają wyborcom „do ręki”: każdy dostanie jakąś sumę w gotówce i z wdzięczności zagłosuje na partię, od której ją otrzymał. Dla wielu to wręcz polityczna korupcja.
Trzy lata temu PiS odrzucił w Sejmie propozycję PO, aby 500 plus objęto także pierwsze dziecko. Teraz zmienia zdanie.